hososs.net

 

Dit is een archief, nieuwste berichten hier

 

Zaterdag 27 December 2008 foto

De kerstdagen zijn weer voorbij gevlogen, nou ja eigenlijk meer de periode eraan voorafgaand.

Dit was een drukke week voor Emy, zondag een dienst samen met twee collega's. Lars en Rune. Het was een dienst speciaal voor ouderen. Alle ouderen in de oude van dagen huizen en zij die hulp krijgen van de thuisverpleging, kregen een aanbod om vervoer naar de kerk in Måndalen en daar was een adventsdienst speciaal voor hen.
Het is fijn om zo samen te werken tijdens een dienst, want soms is het wel een one-man-show daar voorin de kerk.

Maandag en dinsdag waren drukke dagen op kantoor, terwijl de meeste bedrijven al sluiten voor de kerst, is het op het kerkkantoor een drukte van belang. Preken, gezangen, gebeden, alles moet voorbereid worden.

Martin moest maandag en dinsdag wel werken, maar er was niet zo heel veel te doen. Nog wat afleveringen, maar veel bedrijven waren al dicht, dus dat betekende dat Martin bijvoorbeeld bij een bedrijf de code van het alarm kreeg om dan maar alleen te lossen, terwijl de goederen van andere bedrijven weer mee retour ging. Allebei de dagen kwam hij lekker op tijd thuis.

Woensdag, kerstavond was de grote rondreisdag. Drie diensten, in verschillende uithoeken van de gemeente. Eerst in Rødven om 12 uur, 40 minuten rijden van Åndalsnes, hier kwamen 57 mensen in de kerk. Fijne dienst met zang van dochter van de organist en de klokker, (betaalde kracht die hetzelfde doet als het kerkeraadslid van dienst.) Terwijl Emy iedereen aan de deur de hand schudde, verzamelde Martin de papieren en de visuele bijlage van de preek weer, zodat we snel door konden naar de volgende dienst.
Een half uurtje verderop in Holm was er om 14 uur weer dienst. Hier kwamen ook zo'n 60 mensen en zong weer de dochter van de organist, hier was geen klokker of anderen die meededen aan de dienst..
Daarna snel door naar Hen, waar ons een volle kerk opwachte, al waren we zelf nog 30 minuten te vroeg.
Hier was een zwingende dienst met de lokale harmonie, blueszanger, twee goede zangeressen en jazzorganist, Met 275 was de kerk meer dan stampvol.
Drie maal dezelfde opzet van dienst, maar toch drie keer anders. Vooral de laatste dienst was een genot om aan mee te werken. Zo willen we elke week wel kerken! Martin, de organist Harald en zijn dochter Heidi moesten de preek drie keer horen, maar het was geen ontzettend lange preek en het wordt toch elke keer weer wat anders.

Kerstochtend, donderdag  was het weer vroeg op, nu moest het eten voor de grote kerstlunch klaar, maar Emy moest ook een dienst doen in Voll, Måndalen. Dus dat kostte wat voorbereiding, vooral in de planning. Uiteindelijk ging de kalkoen om 9 uur de over in en nadat wij om half een weer thuiskwamen, was hij bijna klaar.
In deze dienst in Vol lKyrkje deed ook de lokale harmonie mee, hier was het niveau duidelijk een stuk lager dan in Hen/Isfjorden. Hier krijgen ze trouwens ook betaald om deel te nemen aan de repetities en uitvoeringen van de harmonie. Van ons zouden ze ook wel betaald mogen worden om thuis te blijven......

Na deze laatste dienst konden we eindelijk zelf een beetje ontspannen, wel moesten we nog eten klaarmaken, want Annie, Enne en Anita kwamen eten. Na een telefoontje dat ze wat later kwamen in verband met de geboorte van een kalf, konden wij het ook rustig aan doen.

Martin vouwde de servetten en maakte de kamer gezellig, terwijl Emy de laatste hand legde aan het toetje.

Het eten was heerlijk, voorafje komkommer met zalm en dillesaus, hoofdgerecht, kalkoen met abrikozen, kastanje stuffiing, spruitjes, bloemkool, aardappeltjes, jus en cranberrysaus. Als nagerecht was er sticky toffeepuddin met caramelsaus en eigengemaakt roomijs.
Na al dit lekkers was er ook nog een Engelse Christmascake met koffie.

Het eten was lekker, maar het was ook heel erg gezellig zo met elkaar.

Donderdagavond en vrijdag hebben we lekker rustig aan gedaan, beetje uitgeslapen, op de bank gehangen en TV gekeken, stukje gewandeld, even niets moeten! We merken allebei dat het een drukke periode is geweest. Ook in het nieuwe jaar zal het niet veel rustiger worden, want het ziet er nu al naar uit dat Emy dan meer dan 100% zal werken. Hoe het bij Martin op het bedrijf gaat, dat wachten we af.

Afgelopen vrijdag is ook Peter thuisgekomen bij zijn gezin voor de feestdagen, er wordt nog bezien of hij volgende week nog terugmoet naar het ziekenhuis. Hij zal in ieder geval nog een aantal keer geopereerd moeten worden, Maar nu is zijn arm infectievrij en is de pijn houdbaar met medicijnen, zondagmiddag zijn we eerst bij hem langsgeweest voor we naar de kerk gingen. En daarna op tweede kerstdag nog een keer. Het is gezellig en ontspannen om hem nu weer te zien. Er zal nog een boel moeten gebeuren voor hij zijn hand en arm weer (deels) kan gebruiken, maar het gaat elke keer een stukje beter.

Emy heeft sinds de laatste paar weken een probleem met haar ogen, eerst met een oog, nu met beiden. Lezen gaat moeilijk, dus ook de kerkdiensten vergden veel meer energie dan anders. Erg vervelend. Ze is nu twee keer bij de opticien geweest, die alles heeft nagekeken, zelfs een foto aan de binnenkant vanhet oog heeft gemaakt, maar deze week werd het toch een tochtje naar de huisarts. Deze wist niet wat het was en heeft haar doorverwezen naar de oogarts. Dus dat wordt weer een tochtje naar Molde op maandag.
We hopen dat er dan een oplossing gevonden wordt voor het probleem, want zo gaat het niet. Autorijden kan op dit moment ook niet.

Verder is dit het laatste log van 2008, we willen dan ook iedereen een goed uiteinde en een gelukkig en gezond 2009 toewensen.

 

 

Zaterdag 20 december 2008

Al vijf van de tien kerstdiensten gedaan, nog vijf te gaan! En daarna is het tijd voor het kerstdiner! Het is dus een drukke periode hier in huize Benjamins.

Martin is deze week weer verder gegaan op de dagritten van auto 14, waar hij vorige week de nachtrit van reed. Nu was het de meubelrit naar Stordal, 's ochtends om 4 uur rijden, of pas later, als de wagen later in Åndalsnes aankomt vanuit de nachtrit, of later als de trein weer vertraging heeft, zoals meedere dagen deze week gebeurde. Daarna rijden naar Ålesund, daar stukgoed lossen en even bij slapen. Rond half elf gaat dan de telefoon en begint de rit naar Stordal. In Stordal is het weer een langere pauze en daarna meubels laden bij een of meerder meubelfabrieken daar. 
Daarna weer terug naar Åndalsnes en rond half zeven weer lekker thuis. Op zich geen stress rit, en alles van te voren bekend. 
Volgende week wordt het in ieder geval op maandag weer partij rijden en daarna zien we het wel weer. We rekenen erop dat er niet zo veel te doen is door de kerstdagen. Veel fabrieken zijn deze kerstdagen 14 dagen verplicht gesloten door de financiele situatie, en een deel gaat volgend jaar 4-daagse werkdagen draaien. Dat heeft dan weer zijn gevolgen voor de arbeidssituatie bij Martin op de zaak. 

Ook in het kerstdiner dat we zaterdagavond hadden in het Grand hotel van Martin's werk was dit laatste een onderwerp van gesprek. Waarschijnlijk kunnen ze pas na februari bezien wat de concequenties zijn voor het bedrijf, maar er is een grote kans dat dit zal leiden tot zogenaamde permitering, een soort werkloosheid onder dienstverband. De baas kan iemand dan eventueel binnen een paar dagen oproepen voor werk, maar het arbeidsbureau betaald geld uit. Deze situatie mag dan maximaal 30 weken duren. We hopen natuurlijk dat het niet zover komt, maar er is wel een groot risico. We wachten het allemaal wel af. Financieel gezien moeten we het ook met een uitkering van 60% van het huidige loon een tijdje kunnen uithouden. 

Deze week hoorden we ook dat er een bedrijf hier in Åndalsnes failliet is gegaan. Daar werkten ook twee Nederlanders en een aantal Duitsers. Erg vervelend. We hopen dat ze allemaal weer snel een andere baan kunnen vinden. Maar om de ernst van de huidige situatie nog even te onderstrepen, kunnen we vertellen dat er op dit moment in de hele gemeente maar 1 vacature is. Misschien dat er na de kerst weer meer bijkomen.

De rest van het weekend hebben we het rustig aan gedaan. Emy is nog even het dorp ingeweest zaterdag, maar het was er koud en guur.
Er moest even een bezoekje aan de opticien worden gedaan ivm een oogprobleempje, er is geen duidelijke oorzaak te vinden, maar wel iets mis, dus over anderhalve week weer terugkomen.
  Martin sliep een deel van de zaterdag, doordat hij de avond ervoor nog nachtdienst had gehad.
Op zondag zijn we even op Unhjem aangegaan bij Enne en Annie, om de kerstkaarten langs te brengen. Altijd weer even gezellig.

Maandag dus weer aan het werk, Martin zoals hierboven geschreven op auto 14 en Emy op kantoor. 

Ook bij de kerk was het een drukke week. Zondag hadden we al een melding gekregen van een overlijden, dus deze week moest er tussen alle kerstdiensten door ook nog een begrafenis worden voorbereid, lastige overgang.

Dinsdagochtend was het tijd voor de eerste echt kerstdienst, de dienst van de barnehages, kinderopvang, dus een kerk vol met peuters en kleuters van 1 tot 6 jaar oud. Best een lastige dienst, maar het ging eigenlijk best goed.

Woensdag kreeg Emy te horen dat een collega per direct uit dienst is gegaan, dus in de kerstperiode krijgt zij 3 extra diensten, waarvan de eerste al op vrijdag. Woensdag middag was het kerstdiner van de staf van de kerk, met het afscheid van de desbetreffende collega. 
Jammergenoeg zijn de redenen van het uit dienst treden al via de kranten aan de wereld verkondigd.

Donderdag aan het begin van de middag was de begrafenis, een mevrouw van 92 jaar. Een vrouw met weinig contacten buiten haar zoon om, maar toch nog 47 mensen in de kerk om de zoon te steunen, terwijl hij al 30 jaar niet meer in deze provincie woont. Fijn dat dat zo kan in een dorp. Het deel op de begraafplaats vond plaats in de stromende regen, dus iedereen verdween al snel in zijn auto na de ceremonie.

Donderdag avond en vrijdagochtend waren het schoolkerstdiensten. Donderdag in Innfjorden, hier was het de grunnskule, van 6 tot 12 jaar die meededen aan de dienst, en vrijdagochtend in Voll/Måndalen met alle kinderen van de barnehage, grunnskule en ungdomsskule, dus een kerk vol met alles tussen de 1 en 16 jaar in dit gebied. Beide diensten gingen goed, maar dit soort nieuwe dingen blijven spannend.

Emy was al een tijdje van plan om lekker te gaan winkelen in de stad, maar elke keer kwam er wat tussen. Om nu toch nog voor de kerst de nodige spullen in huis te krijgen, had ze het plan opgevat om vrijdag te gaan winkelen. Annie wilde ook wel mee, maar natuurlijk moest alles onder voorwaarde dat er geen begrafenis gemeld zou worden voor deze dag. Uiteindelijk bleef het bij deze ene begrafenis, maar kwam er wel nog een extra scholendienst bij die overgenomen moest worden van de collega. Voordeel met schooldiensten is dat ze 's morgens vroeg plaats vinden, dus om 10 uur was het al klaar. 
Annie was meegereden en meegeweest in de schooldienst, dus konden ze meteen na de dienst doorrijden naar Ålesund. Natuurlijk is een bezoek aan de stad niets zonder eerst bij Harry op het Ørskogfjellet te zijn gestopt, dus dat deden we. Zowel Harry als zijn vrouw Hilde hadden tijd voor een praatje, ondanks de drukte vlak voor hun vakantie. Natuurlijk zat er ook een broodje kroket bij in, we weten nog steeds niet of we nu stoppen voor Harry of voor de kroketten :-)

Het was weer een intensieve winkeldag. Eerst naar de Jula, daarna alle delen van de Stormoa en op de terugweg nog een keer langs de stormoa om een nieuwe compressor te krijgen, in ruil voor de kapotte van Enne. De oude had een vurige oliepeil stok, die kwam elke keer met grote vaart uit het apparaat zetten als het op meer dan 2/3 van de druk kwam. Een gevaar voor de omgeving. Dat ontdekten ze bij het uitproberen bij Jula ook, dus we konden een nieuwe halen. Gelukkig konden ze hem uittproberen terwijl we nog in Ålesund waren, anders hadden we nog een keer heen en weer moeten rijden.
De auto was weer goed vol op de terugweg. Maar het was een heerlijke ontspannen dag.
We sloten de dag af samen met Martin bij de Chinees in Åndalsnes.

We krijgen verder van iedereen weer de normale vraag "ga je naar huis met de kerst?" waarop we verschillend antwoorden. Meestal vertellen we maar dat Emy moet werken en we dus gewoon hier blijven. Alhoewel ook veel mensen het antwoord krijgen, dat we inderdaad "thuis" blijven met de kerst in Åndalsnes. Maar ze bedoelen allemaal dat we naar Nederland zouden gaan. Het is gewoon te ver en de kerst is te kort om even heen en weer te vliegen. Nu dat Emy in de kerk zoveel diensten heeft is het ook niet echt mogelijk.
Misschien dat we in April weer naar Nederland, komen, of dat Emy komt in ieder geval, want dan komen Ilse en Joost met kleine Siebe ook naar Nederland, en dat is natuurlijk een bezoek waard.

Nu gaan we op weg naar de kortste dag, dat is zondag. Vandaag gaat de zon op om 10.05 en onder om 15.01, het is dan officieel 4 uur en 56 minuten licht. Ondertussen is het erg warm geweest deze week, waardoor bijna alle sneeuw gesmolten is. Het ziet ernaar uit dat we dus een groene kerst houden. Maar we blijven hopen, er is sneeuw voorspeld, misschien wordt het koud genoeg dat het nog blijft liggen.
Vorige week was het nog -8, deze week zelfs plus 8.

 

 

 

Zaterdag 13 december 2008

Het is een volle drukke week geweest. 

Zaterdag hadden we ons Nederlandse feestje op Unhjem. Emy en Anita hadden de organisatie helemaal in handen en met wat hulp van Annie in de keuken is het geheel prima verlopen. Er waren weer veel verschillende mensen. Wij waren deze keer degenen die er het langste wonen, nou ja, maar een paar weekjes meer dan Enne en Annie, die in april 2005 zijn gekomen, maar de nieuwsten waren pas twee weken geleden gearriveerd, dus wel leuk, verschillende ervaringen en maar ook veel verschillende achtergronden vanuit Nederland. van melkkoeienboer tot huisarts, met een heel wijd scala er tussen in.
Heerlijk gegeten ook, lekkere Hollandse hapjes en drankjes en gewoon het gezellige gepraat, wat we nog weleens missen bij de Noren. Elkaar sneller snappen en de grapjes slaan goed aan.

Zondag hebben we een lekkere rustige dag gehouden. 's middags zijn we nog wel een stukje gaan wandelen, maar het was ijzig koud met een harde wind. Voor Martin hadden we zaterdagochtend nog een doorwerkpak gekocht, dus die werd meteen uitgeprobeerd, en goed gekeurd.

Martin heeft maandag overdag gereden en de rest van de week mocht hij een nachtrit naar Øyer, in de buurt van Lillehammer overnemen. Dus om zeven uur 's avonds in de vrachtwagen en om 5 uur 's ochtends het bed weer in. Er schijnt een Duitse ziekte te heersen, want er waren 3 of 4 duitsers tegelijkertijd ziek.
Daarnaast was Martin zelf ook snipverkouden, dus proesten en hoesten, wat dat betreft wel weer fijn voor Emy, die nu in ieder geval een aantal uurtjes zonder lawaai kon slapen. 
Martin had wel een koude week, want hier was het dan misschien maar -4, op de wisselplek kon het wel -17 zijn, en dat alles met koude wind.
Dinsdag was het plotseling bij ons een dooidag, waardoor de wegen dinsdagavond verraderlijk glad waren. Gelukkig is Martin een rustige voorzichtige rijder. Degene die de wagen overneemd 's ochtends vond het ook fijn dat Martin reed, want Martin rijdt meestal redelijk goed op tijd, de duitser die normaal rijdt, scheen vaak laat te zijn. 
Als het goed is, krijgt Martin volgende week weer gewoon een dagirt. Dat is ook wel fijn, want dan zien we elkaar iets meer. zo tussen half vijf en half zeven 's middags op enkele dagen, is niet echt genoeg.

Emy werkte ook deze week weer een beetje meer dan fulltime. Veel uren voor het project, maar ook het gewone werk ging gewoon verder natuurlijk. Vrijdagavond was er nog een kerkdienst, weer een lysmesse, lichtmis, nu in onze eigen gemeente Grytten. Het was een mooie dienst, de jongeren deden hun opgaven perfect! Daar mocht ze trots op zijn. Enige kink in de kabel was het brandalarm. Andere jaren werden de kaarsen voor de processie buiten al aangestoken, door de storm, moest dat nu binnen, met een heleboel kabaal tot gevolg. Daardoor ging de stille intocht in de kerk niet helemaal zoals gepland, maar goed, de meeste mensen vonden het wel grappig.

Woensdagavond was er een concert van het Oslo Gospel Choir,  hier in het dorp. Emy had er een kaartje voor. Normaal gesproken zou zo'n grote artiest nooit in Åndalsnes komen, het kerstournee zou ook alleen in Oslo, Trondheim en Bergen opgevoerd worden. Maar ze zijn lokaal hier heel actief en het lokale Rauma Gospel Koor heeft dit koor uitgenodigt. Er moesten de nodige sponsoren aangetrokken worden, maar het ziet er nu naar uit, dat het geheel zonder rode cijfers is afgesloten.
Het was een heel goed concert, eerst had het lokale koor een paar openingsnummers en daarna kwam het Oslo Gospel Koor, mooie kerstmuziek, tussendoor het kerstevangelie en gedichten en anecdotes.
Ook werden er nog twee nummers gespeeld door Garness, een tweeling die naast het zingen in het koor nog een eigen CD heeft uitgebracht, erg goede muziek!

Donderdag was Emy aan het oppassen bij Peter en Nicole. De kinderen waren de de hele dag aan het "nazieken" geweest en hadden duidelijk energie over deze keer.
Kelly had haar verjaardag ook vandaag, dus de kinderen meegenomen en gezellig bij Bianca en Sandra thee gedronken, terwijl de kinderen het huis probeerden af te breken. Gelukkig is het een solide huis en de kinderen nog niet al te sterk! 

En nu is het weekend. de lysmesse gisteravond was het einde van de werkweek, dus nu even rustig aan doen. Emy heeft volgende week begrafenisdienst, maar tot nu toe is er nog niets binnengekomen. Voor familie, vrienden en Emy hopen we maar dat iedereen in de gemeente de kerst mag meemaken.
Volgende week wel een aantal andere kinderopvang en schoolkerkdiensten, naast de voorbereidingen voor de kerst.

 

 

Zaterdag 6 december 2008 foto's

Het heerlijk avondje is weer gekomen, nou ja, vandaag vieren we een sinterklaasfeest, zonder kadootjes, maar met lekkernijen en een boel andere Nederlanders. Erwtesoep, kroketten, alles hebben we klaar.

 

Afgelopen zaterdag zijn we even kroketten gaan halen op het ørskogfjellet. We hadden deze besteld voor ons Nederlandse feestje morgen. Geert de chauffeur had een doos voor ons meegenomen en hier afgeleverd. Het is altijd gezellig bij Harry en Hilde op de koffie.

Op de terugweg konden we meteen door naar het huis van Peter en Nicole waar we weer op de kinderen zouden passen. Met Peter gaat het langzaam de juiste kant op, de infectie was weer weg en hij heeft nu een aantal huidtransplantaties van zijn benen naar zijn arm gehad. We hopen allemaal dat hij met de kerst thuis kan zijn, al is het maar op bezoekverlof.

Met de kinderen hebben we kerstkaarten gemaakt en dvd gekeken, allemaal erg gezellig. Daarna hebben we ze meegenomen naar het jongerencafe. Eigenlijk zijn ze er nog wat te jong voor, maar ze hebben zich prima vermaakt terwijl Emy wafels bakte in de keuken. Ze konden nog net Martin niet verslaan op het tafelvoetbalspel, maar het ging steeds beter. Biljarten dat kunnen ze nog steeds niet.

Rond half negen nam Emy ze weer mee naar huis, waar Nicole niet veel later ook thuiskwam uit het werk. Daarna kwam Emy weer naar het jongerencafe om met Martin wacht te houden bij de deur en binnen. Ook Tone Inghild was er weer, dus er is weer goed bijgekletst.

Zondag hebben we het overdag wat rustig aan gedaan. om vier uur hebben we het Bethlehemslicht (grote olielamp in beschermhuls) opgehaald bij de lokale scoutingleider. Dit vredeslicht is aangestoken van de vlam van het eeuwigbrandende vuur in de geboortekerk in Bethlehem, waar het al 1700 jaar brand.
Wij hebben de vlam gebruikt om alle kaarsen aan te steken in de lysmesse, lichtmis in Vågstranda Kyrkje.

De konfirmanten moesten ook weer heel veel doen in de dienst. Altijd spannend, oefenen was natuurlijk weer grote chaos, slappe lach en verkeerde teksten. Maar in de dienst zelf was de concentratie ten top en ging het helemaal perfect! Na de dienst konden we het Bethlehemslicht weer terugbrengen.

Nu kwam voor Emy pas het werkelijke weekend gevoel, jammer alleen dat het weekend al over was voor Martin. Emy had maandag vrijgepland. Wel thuis nog wat dingetjes gedaan voor kantoor, maar ook huisdingen gedaan, stofzuigen en wassen.

Dinsdag waren we allebei niet lekker, hoofdpijn zere keel en zo, bij Martin is het doorgezet, Emy hoopt nu dat het bij haar gewoon weg is. Want de kersttijd is geen goede tijd om ziek te worden, met alle kerstdiensten en alles.
Emy had 's middags wel de volgende lichtmis oefenen in Grytten. De dienst zelf is pas 12 december, maar nu moesten de teksten verdeeld worden onder de jongeren. Ook de processie moest geoefend worden, dat laatste nam nog de meeste tijd in, omdat er gewoon niet goed geluisterd was. Uiteindelijk lukte het gelukkig allemaal we, maar of ze dat volgende week nog weten is maar de vraag.

Woensdag kwam Anita langs na het werk, we hebben de organisatie voor zaterdag doorgenomen, nog wat mensen gebeld en het menu bekeken. Ze is gezellig blijven eten en tv blijven kijken, of bleef ze nou omdat bij ons de internet verbinding zo goed was? :-) 
Emy heeft ondertussen nog een aantal liter erwtesoep gemaakt voor het weekend, die is nu af.

Donderdagmiddag en avond stonden de kinderen van Peter en Nicole weer op het lijstje, Nicole had weer avonddienst. Het zijn lekkere kinderen, niet dat ze rustig zijn of zo, maar ze luisteren, zijn beleefd, zijn blij met contact, praten veel, gezellig met zijn allen aan de keuketafel tekenen en zo. Deze keer hadden wij onze kerstkaarten mee om te schrijven. 

Vrijdagavond is Emy na het werk met Anita mee gegaan naar Unhjem, daar hebben ze samen nog gevulde speculaas, amandelstaaf en sausijzebroodjes gemaakt. Martin kwam na zijn werk met de auto die kant op. We aten gezellig met Enne en Annie, nadat die uit de stal terug waren.

Martin heeft deze week weer op zowel NordMøre (Kristiansund) als Sunnmøre (Ålesund) gereden. En ook weer in verschillende vrachtwagens. 

Het was een koude week met storm. Er is geen sneeuw bijgekomen. 

 

 

Zaterdag 29 november 2008 foto's

Martin is weer helemaal op de been, hij heeft vanaf dinsdag weer gewerkt. Het was voor hem ook een wisselende week, veel verschillende routes en op verschillende tijden beginnen.
Ondanks het feit dat er problemen waren met zowel de personen als goederen treinen  kon hij toch elke dag gewoon werken en kwamen zijn containers niet via de trein.

Woensdagavond hebben we een neefje erbij gekregen. Ilse en Joost zijn nu papa en mama van kleine Siebe. Hij is in Brisbane met een keizersnede ter wereld gekomen en zal de eerste tijd van zijn leven op de zeilboot van zijn ouders dobberen. Gelukkig is met moeder en zoon alles goed. We wensen het prille gezinnetje alle geluk en gezondheid voor de toekomst en hopen ze in April in Nederland te zien.

Emy heeft deze week elke dag gewerkt, na een zondagsdienst, was dit misschien niet helemaal het beste plan, maar goed, er moest werk gedaan worden. Een drukke lange week, ook nog vergaderingen tussen door en samen met konfirmanten een kerkdienst instuderen.

Het weer is erg wisselend geweest deze week. Afgelopen weekend viel de sneeuw met bakken tegelijk uit de hemel. Daarna was het een aantal dagen erg koud, en woensdag viel opeens de dooi helemaal in. Jammergenoeg net niet genoeg om alles te smelten, want nu is het weer begonnen met vriezen en we hebben nu een ijslaag op veel plaatsen, erg glad en bijna niet kapot te slaan. 
Met de auto is het makkelijker om je te verplaatsen dan lopend, maar ook dat is nog gevaarlijk genoeg. Martin had nog geen spijkerbanden op zijn fiets en was zo eigenwijs dat hij toch wilde fietsen, met als gevolg dat hij twee keer is gevallen, gelukkig zonder gevolgen, nou ja, niet meer dan een boze Emy.

In onze provincie zijn door de weeromschakeling (dooi), storm en grote neerslag 30 lawine's geweest. Er waren een heel aantal wegen afgesloten en tunnels, doordat het water niet snel genoeg weggepompt kon worden. In Åndalsnes is alleen de kerstboom in het centrum omgevallen, verder natuurlijk de nodige vrachtwagens dwars op of naast de weg, maar dat is normaal. 
In grote delen van Noorwegen is trouwens nog helemaal geen sneeuw gevallen of is deze al weer weg. 

Voor de komende week voorspellen ze temperaturen tot -13, gelukkig tot nu toe zonder neerslag. Volgens de lokale krant is er 40% kans dat we een witte kerst krijgen hier.

Afgelopen zaterdag hebben we onze kerstfoto's bij onszelf in de tuin gemaakt. Iedereen die onze kerstkaart krijgt weet nu dus dat het een recente fotos is!

Emy heeft haar kookkunsten deze week weer eens laten zien. Op zondag was het lasagna en een gestoomde sticky toffee pudding. Vooral die laatste deed de liefde van Martin weer aardig opleven.

Op donderdag was het verse erwtensoep en zuurkoolstampot en amandelspijs. Nou aten we deze niet gelijktijdig. Martin at de erwtensoep, Emy de zuurkoolstampot en de amandelspijs moet een weekje "rijpen".
In huis hebben we nu alle ingredienten voor nog een hele grote pan erwtensoep en diverse andere spannende gerechten. Volgende week zaterdag gaan we een Nederlands feestje vieren, dus dan moet er gebakken en gekookt worden.

Maar we eten ook regelmatig makkelijk, zoals afgelopen zaterdag, toen had Emy een restje nasi, die we van de familie Beukema hadden gekregen en Martin had een zogenaamde "juletallerken" opwarm kersteten uit de koeling.

Zondagochtend had Emy dienst in Grytten, onze eigen kerk. Het kinderkoor zong ook mee en er was doop. Het werd een gezellige dienst met leuke liederen van het koor en koffie na de dienst.

's middags hebben we nog even wat foto's gemaakt in het centrum van het dorp.

Zondagavond was Nicole bij ons komen eten met de kinderen. Peter had een slecht weekend met een infectie in zijn arm en wilde geen bezoek, dus kwam ze bij ons om lekker te eten. De kinderen vonden allemaal de lasagna erg lekker, maar de sticky toffee pudding was nog populairder.

Maandag was Martin al beter gemeld, maar had hij nog een vrije dag gekregen van zijn baas. Hij had toen wel de kans om nog wat mooie sneeuwfoto's te maken, die staan allemaal op de fotopagina.

Woensdagmiddag/avond na het werk hebben we opgepast bij Nicole, als ze avonddienst heeft, dan moet er gewoon iemand zijn bij de kinderen. Marc wordt in januari 5, Isabell is net 9 en Kristina is 10.  Deze keer hebben de kinderen geholpen met amandelen pellen voor de amandelspijs en heeft Emy Kristina geholpen met haar huiswerk. Best pittig dat huiswerk.

Verder is het nu al vroeg donker. We hebben dan ook vaak de houtkachel aan om het gezellig te maken in huis. De katten slapen bij ons op bed op de blauwe deken, of op de vloerverwarming in de badkamer. Eva kruipt ook nog wel eens tussen de dekbedden in.

 

 

 

Zaterdag 22 november 2008 foto's

Martin zorgt deze week voor het leven in de brouwerij.

Hij zit nu op de bank met zijn voet omhoog. Gisteren had hij een klein ongelukje op het werk met een hamer. Hij heeft zo'n hele mooie grote sterke hamer, waarmee hij wilde proberen om een klos weg te slaan onder een grote kabeltrommel. 
Hij sloeg blijkbaar hard genoeg, maar niet helemaal in de goede richting, want hij raakte zichzelf goed op de enkel.
Na een bezoekje aan de dokterswacht en ziekenhuis in Molde, mocht de baas de vrachtwagen in Molde ophalen en Emy Martin op de eerste hulp. Gelukkig geen breuk, dus met wat rust moet het snel minder pijnlijk zijn.

Vergeleken met Peter is dit natuurlijk maar iets kleins. Afgelopen zondag zijn we bij hem in het ziekenhuis geweest, het was goed hem even te zien. Hij heeft het zwaar in het ziekenhuis, veel pijn. Natuurlijk ook niet gek, als je arm een groot gat erin heeft zitten en ze je om de dag opereren.
Dinsdagavond hadden we hem nog even aan de telefoon en vertelde hij dat hij goed met de arts gesproken had, en dat de arts positief was over het behouden van zijn hand. 
Op dit moment ligt Peter in een steriele kamer omdat de wond in zijn arm nog open is.

Afgelopen weekend was dus druk. Op zaterdag hadden we Ungdomscafé, altijd weer druk, maar deze keer kwamen er minder mensen helpen, waardoor Emy alleen in de keuken stond en Martin ook andere taken had als anders.

Zondag had Emy twee kerkdiensten. Eerst een familiedienst in Innfjorden, 's avonds een dienst met gebed in Hen. Tussendoor zijn we nog naar Ålesund gereden om Peter te bezoeken.

Emy had deze week een paar rustige dagen, we zouden het vrij kunnen noemen, maar het was meer een verplaatst weekend. maandag moest er bij Peter en Nicole opgepast worden, dus dat was tekenen en bingo spelen met Marc, Christina en Isabell, dat ging prima. We kregen ze zelfs op tijd hun bed in.
Verder zou er eigenlijk vrijdagavond een avond zijn met konfirmanten, maar door het slechte sneeuwweer hebben we die maar afgezegd.
Op het werk zit er de komende periode nog wat extra werk in, omdat een collega ziek is. Dit keer geen kerkdiensten, maar rapporten schrijven en het geloofsopvoedingsproject verder op poten zetten.

Martin had wat wisselende ritten, dinsdag plotseling een vroege rit, de meubelrit naar Stordal, maar daarom ook op tijd thuis, net als woensdag. Tja en donderdag besloot hij het laat te maken door op zijn enkel te slaan met de hamer. Het was heel slecht weer de hele dag, veel sneeuw en storm, dus Martin stond ook niet zo stevig in de vrachtwagen en tja, dan gaat het wel eens mis.
Het is natuurlijk wel wat vervelend als je zoveel pijn hebt, dat iedereen om je moet lachen, maar gelukkig werd Martin wel serieus genomen verder. Eerst op de dokterpost en daarna in het gebouw ernaast op de eerste hulp van het ziekenhuis. Maar ja, iedereen lachte wel.
We hebben gelukkig goede winterbanden op de auto, dus Emy kon door de sneeuw naar Molde rijden in de storm. Op de veerboot op de heenweg praatte Emy nog even met Bjørn die de vrachtwagen van Martin ging halen, wat dat betreft was het wel allemaal goed geregeld.
Ook met het avondeten, want Anita was eerder op de ochtend langs geweest met een bak nasi, dus dat kon nu zo opgewarmd worden in plaats van dat we om 10 uur 's avonds nog moesten koken.. 

Vrijdag kwam er nog eens 30 cm sneeuw overheen, waardoor ons trapje opeens verdwenen was voor het huis, de sneeuw kwam gewoon tot de voordeur. Emy was nu dus de gelukkige om te gaan sneeuwschuiven voor het huis en op onze parkeerplaats naast het huis, zodat de auto er kon staan en we het huis in en uit konden.
Jammergenoeg ligt de temperatuur nu net onder het vriespunt, waardoor het moeilijk en gevaarlijk rijden buiten is. erg glad, waar geen winter/spijkerbanden tegenop kunnen.
De komende dagen wordt het wat kouder, maar blijft het sneeuwen.
 

 

 

 

Zaterdag 15 november 2008 foto's

Weer een drukke week geweest.

Dinsdag werden we opgeschrokken van het bericht dat vriend en collega Peter een arbeidsongeluk heeft gehad. Zijn arm raakte bekneld onder een kapotte roldeur van een container. Resultaat was een erg gecompliceerde open breuk, waar bij het nog steeds de vraag is of ze alles zo kunnen herstellen, dat hij 1. zijn hand behoudt en 2. in ieder geval een deel functie terugkrijgt.

Peter is net als Martin vrachtwagenchauffeur en woont met zijn vrouw en drie kinderen in de nieuwbouwwijk naast ons. Peter is nu drie keer geopereerd, waarbij ze in ieder geval de botten hebben kunnen "repareren", maar nu moeten er waarschijnlijk nog spierweefsel en huid getransplanteerd worden.

Vorige week vrijdag zijn we nog bij Anita op haar verjaardag geweest. Emy is 's middags al met Anita meegereden en Martin kwam uit zijn werk.
We hebben gezellig gepraat, en heerlijk gegeten.
Anita heeft ook nog een boel kadootjes gehad, vreemd genoeg alles in rose en paars, naar het schijnt probeert ze de benedenverdieping op Unhjem in deze kleuren om te zetten.
Ze heeft er nu genoeg spullen voor.

Afgelopen weekend zijn we naar Oslo geweest. Zaterdagochtend erg vroeg, kwart over 3, zijn we weggereden vanuit Åndalsnes waar de temperatuur 6 graden was. Al na een uur was de temperatuur gedaald tot -2 met sneeuw. De rest van de weg bleef het grotendeels onder het vriespunt met meer of minder sneeuw. Pas vlak voor Oslo werd het weer warmer en verdween de sneeuw.
We hebben allebei een beetje kunnen slapen onderweg, dus dat was wel lekker.
Ondanks het feit dat we rustig hebben gereden, waren we al om kwart voor 10 bij ons hotel.
Dat gaf ons genoeg tijd om voor 11 uur bij de Engelse kerk te zijn. 

Vandaag werd het 125 jarig jubleum van de bouw van de kerk gevierd. 
Vanuit Den Haag waren we gewend dat dit soort activiteiten veel mensen naar de kerk trekt, dus wij dachten dat half elf een mooie tijd zou zijn, maar ook hier zijn de Noorse gewoontes doorgedrongen, dus het merendeel van de mensen arriveerde pas 3 minuten voor de dienst begon, zo ongeveer gelijktijdig met de opstelling van het koor achterin de kerk.

Het was een fijne dienst. Bischop David was er ook en hij ging voor in de dienst. Er was een mooie liturgie in elkaar gezet voor de dienst. Het was echt een feestdienst.
Na de dienst was het ook erg gezellig. We hebben weer veel mensen gesproken en een aantal mensen beter leren kennen. Alle dominees uit Noorwegen waren er, nou zijn dat er maar vier, maar toch, ze waren toch maar mooi uit Stavanger en Trondheim gekomen.

Nadat het hele gebeuren in de kerk voorbij was, zijn we nog net voor sluitingstijd een grote Christelijke boekwinkel ingegaan in het centrum. Ze waren net aan het verbouwen, maar toch was er nog genoeg te zien en te koop.
Heel veel wilden we ook niet kopen, want Emy had net vorig weekend inkopen gedaan bij Amazon op internet. Ze heeft ontdekt dat ze nu ook tweedehands boeken kon kopen via Amazon. Want eerder werden die niet buiten Engeland verstuurd, nu wel, Dus de afgelopen week was het ook een pakjes regen in de brievenbus met boeken. Aangezien de verzendkosten nog altijd goedkoper zijn dan de prijs hier in de tweedehandsboekenwinkel is dit een leuke bezigheid. Boeken is ook het enige waar je geen belasting over hoeft te betalen bij de grens, dus de pakjes komen ook snel aan.

Na de boekwinkel hebben we ons snel ingecheckt bij het hotel, want dat kon eerder nog niet. Even de spullen op de kamer gezet en daarna direct de auto weer opgezocht, want er stond ook nog een bezoekje aan de IKEA op de planning. We hadden een paar kleine dingetjes nodig en natuurlijk moesten we ook ideeen opdoen. Voor de nieuwe servieskast moesten we nog een inbouwlampje hebben, en voor de CD kasten die gaan verhuizen nog een opzetstuk, net als op de andere CD kast. Jammer genoeg hadden ze net het TV meubel uit de collectie genomen die we leuk vonden, dus daar moeten we wat verder voor kijken.

Natuurlijk moesten we ook lekker eten in Oslo. Ondanks het feit dat we een eigen chinees hebben in het dorp, werd het toch een chinees, die onder het hotel zit.
Heerlijk zchechuan eten, Martin verschillende soorten vlees en Emy eend. Lekker ontspannen en gelukkig dicht bij ons bed. We waren allebei heel erg moe van het midden in de nacht opstaan en reizen. 

Na een nacht in het goede tweepersoonsbed konden we zo aan het ontbijtbuffet. Het is altijd lekker met vers brood en allerlei uitgestalde ontbijtwaren.

Rond elf uur waren we uitgecheckt en zaten we weer in de kerk. Ook nu weer een fijne dienst, en ook na de dienst weer gezellig met mensen gepraat. 

Nu was het weer tijd om terug naar huis te reizen. Het weer was intussen een stukje warmer geworden, dus de terugweg was minder ijzig, maar wel veel natter dan de heenweg. Gelukkig hebben we goede ruitenwissers. 
Voor Hamar hebben we bij een wegrestaurant nog wat gegeten. Hier hadden ze ook Kersteten, voor Martin werd dit de hoogste tijd.

Onderweg moest Emy al even bellen met een familie in Rauma, vanwege een sterfgeval in de familie. De begrafenis was voor vrijdag geplant, dus er was geen haast, maar het is goed om dan toch even contact te hebben.

Emy had een redelijk volle week met voorbereidingen voor verschillende diensten en natuurlijk voor de begrafenis van vrijdag. Ondertussen is hier de rek er ook een beetje uit, dus na dit (werk) weekend heeft ze even drie dagen vrij. Nou ja vrij. Ze werkt officieel maar 60%, maar de meeste weken worden het veel meer uren. Volgende week gaat ze haar uren een klein stukje terugnemen, maar eerst nog zondag 2 diensten.

Martin had een afwisselende week, hij mocht op drie verschillende vrachtwagens rijden, maandag, dinsdag en donderdag op zijn eigen 21, woensdag op de rode 3 met laadklep, vrijdag op de witte 33 met laadklep. Ook reed hij weer op verschillende plaatsen, Zowel Sunnmøre als NordMøre deze week. 

In Åndalsnes is nu ook hurtigruten schip NordLys aan gekomen, nu hebben we dus uitzicht vanuit het centrum op twee grote schepen, in plaats van op het fjord. Best indrukwekkend. 

Om 15.41 gaat nu de zon onder en weer op om 8.45, in Nederland gaat de zon onder om 16.48 en op om 7.58, dus daar is het bijna 2 uur langer licht. We zitten nu in de donkere tijd voor de kerst, nog geen sneeuw, misschien volgende week, maar tot nu toe veel regen en storm.

 

 

 

Zaterdag 8 november 2008   foto's

Er is weer een beetje rust in de tent, dus moesten we zelf voor vermaak zorgen. Deze week hebben we een nieuwe servies kast gekocht, nou ja niet nieuw, maar tweedehands.

We waren eigenlijk al een paar jaar op zoek naar een nieuwe kast, want de oude servieskast die was gewoon niet mooi meer. Gelamineerd MDF, blijft nou eenmaal geen 25 jaar lang mooi, al proberen we het nog zo hard.

Nu hebben we dus een nieuwe kast, van de Aannø fabriek, waar Martin goed bekend is, want daar mag hij zelf regelmatig meubelen laden. Ze kennen hem daar zo goed, dat hij zelfs na openingstijden mag laden en de boel dan op slot moet doen. (Of was dit nou de Noorse stricte handtering van arbeidstijd?) Martin had bij de fabriek een aanbod gehad om de kast voor 75% van de normale verkoopprijs te kunnen kopen, maar we zagen deze kast zo vaak tweedehands opduiken op Finn.no (de Noorse marktplaats) dat we toch voor de tweedehands optie zijn gegaan. Donderdag konden we de kast ophalen hier in Åndalsnes, dus nog dichtbij ook.

Natuurlijk konden we niet wachten, dus werd de kast meteen in elkaar gezet. Eigenlijk hadden we verwacht dat hij in twee delen kwam, maar ja, als je gaat afdingen en ze accepteren je laagste bod, dan kan je dus meer verwachten. En ja hoor, heel veel losse onderdelen, en natuurlijk geen tekening. We zijn natuurlijk ervaren IKEA mensen, dus ook zonder tekening zien we het wel zitten. En de kast staat, na enig overleg over dremels en schroeven en opzekop ingezette kastdeurtjes, kwamen we toch bij een mooi eindresultaat.

De kast is nu helemaal ingericht en de oude kast staat in de logeerkamer, met boeken erin uit de extra kamer... want wegdoen is ook zonde! 
In de hoek naast de servieskast stond een hoekkast, die staat nu in de slaapkamer, de twee CD kasten worden later verplaatst naar de boekenwand, als we zaterdag bij IKEA een nieuw opzetstukje hebben gekocht.
Abeltje kan niet zo goed tegen verandering, dus die heeft de hele avond en ochtend erna lopen mauwen, nu heeft ze door dat de kast blijft en dat de rust is wedergekeerd. Eva vind het gewoon prachtig om een nieuw klimmeubel te hebben, hoewel we wel proberen om dat enthousiasme te dempen.
Tot zover de grote ombouwactie in huis.

Zaterdag zijn we naar Tingvoll geweest, daar wonen vrienden, een ex-collega van Emy en haar Nederlandse man. Het was zoals altijd heerlijk ontspannen en gezellig. Op weg naar Tingvoll moesten we nog wel over een dikke laag glad ijs en sneeuw, maar de winterbanden doen het prima in combinatie met rustig rijden. De eerste "winter" dagen zijn altijd spannend.
Op de terugweg was het ook nog voorzichtig rijden. We proberen altijde de één na laatste veerboot te halen, dan hebben we nog een herkansing als het misgaat onderweg. Deze boot is altijd heel erg rustig, en ook vanavond stonden we weer als enige passagiers op de veerboot,

Het meeste ijs en sneeuw was zondagavond al weer verdwenen. Het is deze week wisselend weer geweest, veel regen, maar ook harde wind.
Er zijn ook weer wisselende temperaturen. We hebben ongeveer 6 graden met stormwind op dit moment in Frydenlund, terwijl het in het centrum elke keer 2 graden is, met bevroren stoepen. Door de tunnel in Innfjorden is het elke keer 3 graden en in Måndalen 1, dus erg verschillend. Wij wonen dus warm. Zeker in het najaar als de wind uit het midden van het land, nog redelijk mild is, in het voorjaar kan het andersom zijn.

Op weg naar Tingvoll zijn we nog even gestopt in Molde, eerst naar de Europris, want Martin wilde graag een nieuw kattemandje kopen. Want Eva ligt zo graag in mandjes en dozen. Uiteindelijk ligt Eva nu elke keer "op" de mand, maar maar goed, we hebben weer wat nieuws voor ze.
Ook hebben we nieuwe ruitenwissers gekocht. Nu van Champion, perfect, de ruitenwissers van Bosch die we eerst elke keer hadden, deden gewoon hun werk niet goed, deze wel! En met sneeuw en regen weer is dat belangrijk.

Zondagochtend hebben we het rustig aangedaan. We kwamen de avond ervoor pas erg laat thuis. Maar 's avonds hadden we weer een avond van het jongerencafé. Nu was het filmavond met pizza. We hebben naar Evan Almighty gekeken, een erg leuke film, met ook voor jongeren een duidelijke boodschap.

Martin mocht deze week weer rond half zeven beginnen, de meeste dagen was hij rond zeven uur ook klaar. Best lekker, want dan hebben we nog veel avond over samen. Dinsdag hadden we bijbelstudiegroep, daar was Martin sinds de zomervakantie niet meer bij geweest, omdat hij altijd te laat thuis kwam.

Emy had deze week weer onderwijs met haar jongeren. En op donderdag mocht ze het kinderkoor in Måndalen geestelijk vermaken. Dit is een koor van ongeveer 30 kinderen in de leeftijd van 6 tot 12 jaar. Ze zingen erg leuk. halverwege de koorrepetitie krijgen ze iets over Jezus te horen. Dat mocht Emy deze keer doen.

Dit weekend reizen we weer eens naar Oslo. Zaterdag morgen, of was het nacht, erg vroeg weg, zodat we om 11 uur daar in de kerk kunnen zijn. 's middags gaan we daar ook nog even langs de IKEA, die is tot 9 uur open, dus dat zou genoeg tijd moeten zijn.
Zondag gaan we na de kerk weer terug op huis aan.
Volgende week heeft Emy begrafenisdienst, tot nu toe is er niemand overleden, dus we hopen dat dat voor maandag ook niet meer gebeurt. Maar we rekenen eigenlijk toch wel op tenminste 1 begrafenis volgende week, maar we zien het wel.

 

 

 

Zaterdag 1 november 2008  foto's

Vorig weekend was heel erg druk!!! Maar ook fijn. We hadden een weekendje in Bjorli met 81 jongeren van 14 jaar oud. (Geboren in '94)

De kerk had Bjorliheimen, een eenvoudig hotel, afgehuurd. Alle jongeren sliepen met 2 of 3 op een kamer en hadden eigen badkamer en toilet op de kamer. Best luxe, zo hadden wij het vroeger op kamp niet. Maar voor de nachtwachten een stuk rustiger, want 3 jongeren op een kamer maken een stuk minder herrie en ook minder lang, dan 20 op een zaal.

We waren met 6 vaste leiding, elke dag 2 losse hulpen en 's nachts 5 of 6 ouders om de boel over te nemen. Het had fijn geweest om meer leiding te hebben, maar gelukkig was het een vrij rustige groep, dus ging alles prima..
Emy had de eindverantwoordelijkheid en planning, maar ook haar collega John nam zijn deel van de leiding op zich. Verder was Christopher, de jongerenwerker uit het dorp mee, en Inger Marie, de vrouw van John en ex-collega van Emy. Vorig jaar was zij ook konfirmantleraar. Nu was ze mee als extra hulp, samen met Odin en Aldine, hun kinderen van 4 en 2. Martin was ook mee en heeft zich nuttig gemaakt het weekend. Verder was Hildegunn mee, een meisje van 17, als extra hulp.

Uiteindelijk is de schade beperkt gebleven tot 1 hersenschudding en een blauw oog. De hersenschudding ontstond toen een jongen van de trap wilde springen, tegengehouden werd door een harde balk op zijn voorhoofd en teruggeslagen werd met zijn achterhoofd op de trap. De ouders reageerden erg rustig, dit hadden ze vaker meegemaakt. 
Het blauw oog ontstond in een iets te realistische dramatisering van de barmhartige samaritaan. Daar wordt een man in elkaar geslagen. Met oefenen ging het in elkaar slaan net ietsje te goed en mocht Heidi de rest van de avond met een ijspak rondlopen. Vechten is ook niet voor meisjes, zelfs niet als het nep is!

We hebben naast een heleboel onderwijs ook veel spel gehad, dit weekend. De meeste konfirmanten kunnen niets meer zeggen met 5 marshmellows in hun mond, hoewel Rune het lukte om met 6 Marshmellows nog "plifplof sykler på taket" te zeggen. Erg knap. Ook kunnen enkele konfirmanten 15 droge biscuitjes eten binnen 90 seconden.

Op zondagochtend hadden we een kerkdienst. Hier kregen de konfirmanten heel veel dingen te doen, zodat John en Emy alleen nog maar de preek en de zegen op het einde op zich hoefden te nemen.

Om 2 uur 's middags kwamen de bussen weer om de jongeren mee naar huis te nemen. Daarna hebben we als leiding nog even om een tafel gehangen voordat we de thuisreis aanvaarden. 
's Avonds hebben we met Christopher nog pizza gegeten bij de Italiaan in het dorp. We hadden geen van allen nog zin om eten te koken.

We hebben een heleboel positieve reacties gehad, zowel van jongeren, als hun ouders, als van collega's, erg fijn en een bevestiging van het gevoel dat we zelf ook hadden.

Emy heeft het de rest van de week rustig aan gedaan. Dat kan gelukkig bij haar op dit moment ook.
Martin had gelukkig dinsdag plotseling een vrije dag, dus daar genoten we samen even van.

Dinsdagavond was er ook een bijeenkomst van het geloofsopvoedingsproject. Eerst aten we met heel veel mensen samen, daarna een aantal korte informatieve lezingen over het project en hoe we het het beste kunnen opzetten. Hier krijgt de kerk geld voor de geloofsopvoeding van kinderen tussen de 0 en 18. Vroeger deed de school dit, maar nu mag de school geen geloofsonderwijs gericht op Christendom meer geven, dus moet de kerk verantwoordelijkheid nemen. De staat maakt geld vrij hiervoor.

Donderdag was onze trouwdag, 9 jaar getrouwd alweer. 's Avonds hebben we lekker op de bank nog een keer onze trouwfoto's bekeken. Wat zijn we allebei veranderd sinds die dag! Zowel uiterlijk als innerlijk, maar toch ook nog veel hetzelfde

Vrijdagavond had Martin als het goed is de laatste avond met laatrijden. De late klant gaat een andere maatschappij zoeken, ze hebben tollpost een periode geprobeerd en zijn niet helemaal tevreden, waarschijnlijk over de prijs. Eigenlijk is dat niet eens zo erg. Natuurlijk komen er dan wel altijd wat twijfels op, of er wel andere ritten voor in de plaats komen, maar daar moeten we maar op vertrouwen.

Emy heeft vrijdag nog 3 ontbijtkoeken gebakken, 2 voor Martin en eentje voor Gerd Anne en Adam, waar we morgen in Tingvoll bij op bezoek gaan. Woensdag en donderdag hebben we lekker zuurkool schotel gegeten. Heerlijk die Nederlandse gerechten.
Voor de ontbijtkoek halen we bruine suiker bij de aziatische winkel in Molde. De Noorse bruine suiker is vrij scherpe sterke rietsuiker, terwijl de Engelse suiker die de aziaat verkoopt in zowel licht als donkerbruin, net zo zacht is als de Nederlandse bruine suiker.

Abeltje heeft de laatste tijd weer haar apporteer hobby opgepakt, dus wij krijgen ook genoeg beweging. Eva heeft de nieuwe stoffen tas van de Coop overgenomen, ze slaapt in of op de tas en bewaakt deze erg goed. Af en toe mogen wij de tas lenen om boodschappen te doen, maar liever niet.

Verder is de winter aangekomen. Eerst kwam de sneeuw steeds lager op de bergen, dinsdag lag er sneeuw op de buitengebieden achter Isfjorden en het Romsdal in, woensdag lag er sneeuw op de Ørskog bergovergang en vrijdag begon het ook bij ons op Frydenlund te sneeuwen. 
Nu ligt er dus een dun laagje sneeuw op de straat, in de tuin en op het huis.
Als het goed is, gaat het nu weer dooien, dus dat is wel goed. Pas vanaf eind december krijgen we hier in het laagland blijvende sneeuw. 

De zon komt op om 8.01 en neer om 16.23, in Nederland is dat 7.33 en 17.12. 
Het is wel weer een grote overgang nu de klokken teruggegaan zijn, 's ochtends voelen we het verschil niet zo erg, maar het is al weer heel vroeg donker nu!

 

 

 

Vrijdag 24 oktober 2008 foto's

Een dagje eerder dan normaal, vanwege werk dit weekend.

Afgelopen weekend was erg druk. Zaterdag moesten we nog "even" heen en weer naar Molde voor een controle bezoekje aan de oorarts. De oorarts bewees meteen even dat evenwicht e.d. in je oor zit, want bij Emy ging de hele wereld opeens draaien toen hij in haar oor bezig was. Gelukkig was het verder wel goed en hoeft ze pas over tien dagen weer terug te komen.

In Åndalsnes gingen we bijna meteen door naar de sporthal, want hier werd de nattcup gehouden, een jaarlijks terugkomende voetbalavond/nacht voor 13-18 jarigen, georganiseerd door het jongerencafé.
Wij mochten meehelpen in de kiosk en als deurwacht.

Om acht uur begon de show van Team Extreme Vikings, een evangelisatieteam wat hun boodschap overbrengt met het kapotslaan van stenen, dubbelvouwen van bakpannen, verscheuren van telefoonboeken en breken van basebalknuppels. Dat alles samen met vuurwerk  en tussendoor een getuigenis of wat. Er waren 250 jongeren aanwezig, een hele goede opkomst. 

Emy had na dit programma geen vaste opgaven meer, dus zij ging rond 11 uur naar huis, samen met de Latvische gast van TX Vikings en zijn 10jarige zoon die bij ons logeerden, Martin volgde rond half 1.

Zondagochtend zaten we allemaal rond 8 uur aan het ontbijt. Victor en Rudy moesten opgehaald worden en met het vliegtuig naar de volgende show in Bergen en wij moesten ons klaar maken voor de kerkdiensten van de dag.

De eerste kerkdienst was in Hen/Isfjorden. Familiedienst met uitdeling van 4-jarigen kerkeboek. Emy gebruikte voor de preek plaatjes van Jip en Janneke, die heetten nu Jon en Jannicke. Het ging over ruzie maken en het weer goed maken. Een leuke ontspannen dienst, volle kerk en veel actieve vierjarigen.

's Avonds hadden we dienst in Rødven. Deze kerk ligt vrij ver achteraf, naast de oude staafkerk en staat er om bekend dat er niet zo'n actieve gemeente is. Gelukkig hebben we hier ook betaalde krachten. De dominee (Emy) Klokker Hans, Koster Magnus (zoon van Hans), Organist Harald, verder de vrouw van Hans, en natuurlijk Martin. Daarnaast kwamen er drie konfirmanten en 1 vader. 10 mensen in de kerk, waarvan 4 betaald...
Het was op zich wel een fijne dienst, met avondmaal.  Het wordt dan wel weer laat, negen uur waren we thuis.

Emy moest eigenlijk naar Lillestrøm (bij Oslo) dinsdag/woensdag, maar dat hebben we maar afgezegd. Door haar oorontsteking is ze heel snel misselijk in de auto en is ze verder ook niet helemaal fit. Doordat dat afgezegd was, kon ze maandag vrij nemen. Na zeven dagen werken, was dat eigenlijk ook wel nodig.

Martin had van maandag tot woensdag weer gewone werktijden, maar op donderdag hoefde hij in eerste instantie pas om 14.00 uur te beginnen. Uiteindelijk was hij net aan het werk en werd zijn rit weer afgezegd. Een soort vrije dag, maar zo eentje waarop je weinig kan, omdat je er toch op rekent te moeten gaan werken.
Gelukkig was er wel genoeg tijd om de tuinmeubelen op zolder te zetten, de buitenkraan af te sluiten en de houtvoorraad te controleren, want de winter komt er volgende week aan met vorst en sneeuw, dus dan is het op tijd opgeruimd. Nu nog even kijken hoe we de potplanten laten overwinteren. In de kelder met 10 graden, of in de logeerkamer met iets meer wisselende temperaturen.

Emy heeft de rest van de week hard gewerkt aan de voorbereidingen van het kamp wat het komende weekend gaat plaatsvinden in Bjorli met alle jongeren. 81 14-jarigen bij elkaar. Martin gaat gelukkig ook gezellig mee. Hebben we toch nog het idee van weekend!

 

 

Zaterdag 18 oktober 2008

Het is weer weekend, maar vrij hebben we niet echt. We zitten weer even in zo'n hele drukke periode, even een paar weken rennen en vliegen achter elkaar. Hopelijk wordt het daarna weer rustiger.

De ressessie wordt hier ook wel voelbaar. De Noorse bank heeft de rente laten dalen, na deze het laatste steeds te hebben laten stijgen, maar de individuele banken willen niet echt mee. Gelukkig was het geen stijging, want die was waarschijnlijk wel direct door iedereen overgenomen.
Bij Martin op het werk gaan er een paar routes uit, de baas heeft het erover om een trekker te verkopen, maar ondertussen zit er nog niemand thuis en is er nog tekort aan chauffeurs. 
Door de financiele crisis zal er best wel minder transport komen, maar met het grote tekort dat er tot nu toe aan chauffeurs was, zal het in deze sector niet zo snel tot een grote werkloosheid leiden. Misschien dat ze nu de slechte chauffeurs er eens uit kunnen gooien.
Er zit wel een chauffeur thuis met een rijbewijspauze (oftewel rijbewijsontzegging voor 3-6 maanden), maar dat is zijn eigen schuld. We vinden het altijd interessant om te zien of de baas deze mensen terugneemt. De laatste die dit overkwam was een Duitser en die is nog niet teruggezien, terwijl de ontzegging toch al weer een tijd geleden plaatsvond.

Emy had van maandag tot woensdag Prestekonvent, oftewel dominees vakdagen in Geiranger in het Union hotel. Samen met een groot deel van haar collega's vanuit het bisdom was het drie dagen luisteren en praten. Dominees zijn erg flink in het praten!

Het was wel heel erg interessant, veel over de vernieuwing van liturgie en liedboek, maar ook over andere zaken, en vooral ook op het sociale vlak tijd hebben. Dus er was genoeg tijd ingeruimd voor maaltijden en het gepraat hieromheen. De maaltijden waren trouwens heel erg goed! Zowieso was het een luxe hotel. Alles werd door het bisdom betaald, dus ze zullen wel geld over hebben.

Emy had nog steeds last van haar oren, het is op zo'n conventie erg lastig om half doof te zijn, vooral als er veel gezoem is. Daarnaast is het evenwicht ook een beetje aangetast, en dat resulteerd weer in wat duizelig en misselijkheid en tijdens het rijden in de auto, autoziekte. Ze kon meerijden met de baas. Nou heeft deze gelukkig vier kinderen en is wel wat gewend, dus een paar keer ekstra stoppen zowel op de heen als terugreis kon er wel bij.

Donderdag moest Emy weer naar de huisarts, deze vond dat haar oor er nog niet zo goed uit zag, belde de dienstdoende KNO  arts en zorgde voor een afspraak later op de dag in het ziekenhuis van Molde. Hier werd de gehoorgang helemaal schoongemaakt, stukjes van het trommelvlies die geinfecteerd waren weggehaald en dit alles zonder verklaring van de arts onder een hoop lawaai van de apparatuur. We kunnen verklappen dat het ook niet geheel pijnloos ging. Als gevolg van de toch al lastige evenwichtsorganen ging ze ook nog bijna onderuit bij het van de behandeltafel klimmen, maar gelukkig moest er nog tien minuten gewacht worden op een recept.
310 kroon voor twee mini flesjes oordruppels, de ene gewoon appel azijn en de andere heette cylox. 
Gezien de kwetsbaarheid van het oor, moet Emy zaterdag middag voor controle terugkomen bij de arts. 
Er is nu wel een groot gedeelte van het gehoor terug, maar het piepen en suizen kwam ook na een dag weer kijken. Het voelt niet lekker, dus nu maar hopen dat het snel verbeterd. 
Zaterdag gaat Martin ook maar even mee, om zeker te weten dat we ook weer naar huis kunnen rijden.

Donderdagavond kregen we ook gasten, Viktor met zijn 10-jarige zoon Rudy uit Latvia zijn hier, ze wonen al zes jaar in Zweden met het hele gezin en Viktor werkt mee met Team Extreme, TX Vikings, een evangelisatie team van breedgeschouderde ex-criminelen en verslaafden, die nu hun krachtpatskunsten gebruiken om Jezus te verkondigen.
Vrijdagmiddag hadden we vier van de krachtpatsers en 2 organisatoren te eten bij ons, maar eigenlijk waren het maar saaie jongens, hingen een beetje in hun stoelen, wilden geen groenten, fruit of sla eten, maar wel de cake die als toetje kwam. Viktor is nog de normaalste van het stel, misschien dat een jeugd in een arm land toch een zeker respect voor goed eten geeft? Of is het omdat Viktor toch al rond de 40 is? We weten het niet.
Het is in ieder geval leuk om zo mensen vanover de hele wereld te leren kennen.

Vrijdag had Martin een lekkere korte dag, hij was al om half vijf thuis, extra gezellig nu we TX Vikings op bezoek hadden.

Emy's contract gaat in december weer aflopen, en net zoals alle andere keren zijn er weer een hoop beloftes over en weer gegaan, maar tot nu toe is er dus niets uit gekomen. Er is een toezegging gedaan, dat deze functie door zou lopen tot de zomer van volgend jaar. Maar het is natuurlijk altijd weer de vraag of er echt een contract uit komt. Waarschijnlijk komt er binnenkort ook een nieuwe functie als jeugd/jongerenwerker/katecheet. De baas heeft nu besloten dat hij toch echt iemand met een diploma voor dat werk wil hebben. Of ik even een paar jaar terug naar school wil gaan, om een diploma te halen, waar ik persoonlijk geen behoefte aan heb? Dit staat niet eens meer open voor discussie, zeker niet nu ik alleen om die masters opleiding te kunnen doen, ook al een aantal pedagogiek vakken op Bachelor niveau zou moeten halen. Ik kan mijn tijd wel aan andere opleidingen besteden, waar ik meer aan heb.
Jongeren en jeugdwerk geeft voldoening, maar het kost ook een heleboel energie. Ik denk niet dat ik dit werk over 15 jaar ook nog met plezier zou kunnen doen, zeker niet als het 100% jeugd en jongerenwerk is en niets anders er bij. Nu heb ik ook gewone kerkdiensten en begrafenissen, en doe ik mee met het plannen van een heleboel dingen. Dat zou dan ook wegvallen. Dan blijven alleen de familiediensten over en die met de jongeren. Leuk, maar dat geeft waarschijnlijk niet voldoende voldoening. Zou ik wel zo'n opleiding gaan doen, dan komt er ook een bindingsclausule in het contract. Ook dat staat me helemaal niet aan. Hij loopt nu al 10 maanden te vertellen dat hij juist mij in deze functie wil hebben, nou dan moet hij ook niet zeuren over een diploma omdat dat status geeft aan het kantoor. Ik word een beetje moe van de beloftes. Ik wil eigenlijk wel eens vastigheid, maar niet opgesloten zitten. Maar goed, we wachten af, er staan nou ook geen andere sollicitanten te springen voor de functie, dus hoeveel keus de baas uiteindelijk heeft is ook nog de vraag.

 

 

Zaterdag 11 oktober 2008

Het is hier nu echt herfst aan het worden, koude dagen, de sneeuw die steeds lager op de bergen ligt en veel herfstwind/storm. 

we hebben de afgelopen twee weken weinig tijd gehad voor het maken van mooie herfstfoto's, m isschien lukt het dit weekend

Zaterdagochtend had Emy afgesproken met Anita en Annie voor een meidendag naar Ålesund. Martin besloot wijselijk om maar thuis te blijven. De dames vermaakten zich prima in Ålesund. 

Onderweg moest er natuurlijk gestopt worden bij Harry op het Ørskogfjellet. Hier was het tijd voor een kroket en fricandal, want die kan je natuurlijk bij ons niet kopen.
Altijd weer gezellig om de nieuwtjes uit te wisselen. Als het rustig is, zoals nu in het najaar of soms doordeweeks, dan kan je ook lekker praten.

Daarna moesten we natuurlijk shoppen.
Eerst naar de nieuwe Jula winkel, een grote catalogus winkel die alles verkoopt, dat je maar kan bedenken voor gereedschap, werk, kantoor, huishouden. 
Daarna reden we naar de plantage een groot tuincentrum er vlak naast. 

Maar de grote attractie was toch wel de StorMoa, groot winkelcentrum. Hier hebben we een heleboel winkels gezien. En ook nog wel wat gekocht. 's middags hadden we een hapje bij de Mac  en 's avonds bij Peppes Pizza, altijd gezellig.

Zondagochtend hadden we lekker uitslaapochtend. Gelukkig stuurde Bianca een SMSje dat ze langs wilde komen, dus moesten we kleren aantrekken. Nog voordat Bianca er was, kwamen Peter en Nicole al aan, dus we moesten even opschieten met aankleden. Martin heeft zich dan ook pas 's middags geschoren.
Het werd erg gezellig nadat Bianca, Kelly en Sandra er ook waren, beetje mix van Duits, Noors en Nederlands, maar uiteindelijk begrepen we elkaar allemaal.

Martin had weer vier dagen laat beginnen, laat thuis, maar op vrijdag had hij een rondje naar Kristiansund, zonder aanhanger, dus gewoon lekker rijden en op tijd om te helpen met de boodschappen weer thuis.

Emy was op maandag en woensdag op kantoor en op donderdag en vrijdag op het gemeentehuis voor een cursus gesprekstechniek voor familiegesprekken. Leuk om die oude technieken weer omhoog te halen en te oefenen in rollespelen. Het oefenen in de rollenspelen ging ook erg goed. Dus ook deze kennis is nog paraat. Nieuw was het voeren van gesprekken met hele gezinnen, dus ook aanwezige kinderen in het gezin. Heel leerzaam. 

Dinsdag heeft Emy in Molde boodschappen gedaan, onder andere krenten en brandy, want ze heeft donderdag een Engelse Christmas Cake gebakken. Eerst een nacht vruchtjes weken in de brandy, dan beslag maken en vier uur in de over. Nu mag hij twee maanden "rijpen" met om de vijf dagen een voeding van Brandy. Het wordt spannend, want dit was de eerste keer met zo'n waagstuk.
Vlak voor de kerst kan hij ingepakt worden in een spijs en suikerglazuur jasje.

Verder is er woensdag nog Indisch Haantje gemaakt, Rundvlees voor kroketten en een kruidkoek voor Martin, want we zijn door de Nederlandse ontbijtkoek heen, en hij wilde toch wel elke dag zijn vaste twee plakjes in de broodtrommel mee.
Het gare rundvlees is nu in de bouillon ingevroren voor een rustige dag waar we zin hebben in de rommel van het kroketten rollen.

We moeten nu gaan nadenken over het leggen van winterbanden, wel of nog niet, misschien wordt het volgende week wel warmer, maar ja wat als je een berg over moet... kortom, lastig. We hebben de komende week geen plannen om met onze auto een berg over te gaan, dus misschien stellen we het nog een weekje of twee uit.

We weten dat er best een aantal mensen hier mee lezen, het zou leuk zijn als jullie een berichtje in ons gastenboek achterlaten, dan weten we ook wie jullie zijn

 

Zaterdag 4 oktober 2008

Vorig weekend kenmerkte zich door heel erg veel regen, dus we zijn uiteindelijk niet naar de Romsdalsmartnan (kermis en jaarmarkt) geweest. Johnny Logan was nou ook niet zo'n grote trekpleister dat we ons perse kletsnat wilden laten regenen.

Overdag hebben we wel een rondje door het dorp gemaakt en over de boerenmarkt. Heerlijk een vlees spies bij Georgette (Philipijnse) en een walnoten geiten roomkaas, bij Rekdal meieri (Nederlands).

's Avonds kwam Anita, met z'n drieen hebben we de film "lange flate ballen" gekeken, een heerlijk film, met naive Noren en Noorwegen die het WK wint. Puur fantasie dus, maar erg leuk.

Zondagochtend was het kerk bij ons in Grytten. Er werden 4 kinderen gedoopt en alle 4-jarigen uit het dorp waren uitgenodigt om hun eerste kerkboek in ontvangst te nemen, het was dus vol huis. Op zich een leuke dienst, vooral de vier-jarigen hielden onze aandacht er wel bij. Op de bank, over de bank, onder de bank, op mama, onder mama, met liedboek, zonder liedboek (krijsend omdat mama hem afpakt), en dan als ze hun kerkeboek in ontvangst nemen, heerlijk verlegen en onschuldig. Ook Emy's konfirmanten deden het weer goed in de dienst.

Zondagavond zijn we samen met 2 kennissen naar Molde geweest, naar een jongerendienst in het jongerencafe aldaar. Het was een leuke ontspannen dienst, op een manier zoals we ook wel in Åndalsnes zouden willen gaan uitproberen.

Martin had deze week een wat onregelmatige week. Hij moest een aantal keer naar Molde en Kristiansund, in plaats van rechtstreeks naar Ålesund. Woensdag kwamen zijn containers pas later op de middag, dus 's ochtends kreeg hij vrij en 's middags heeft hij een hele tijd moeten staan wachten voordat de containers eindelijk aangekomen en geladen waren en hij kon vertrekken.

Ook vrijdagmorgen kwamen de containers niet opdagen, dus ging Martin met Emy mee boodschappen doen en na een lekker bakje koffie thuis, werd er weer gebeld, of hij even naar Kristiansund kon rijden met 1 container. Dus maar weer op weg.

Zaterdag was er een SMS voor Emy gekomen met de mededeling dat ze donderdag moest voorgaan in een begrafenis, dus het contact met de familie en de voorbereidingen hiervoor namen weer aardig wat tijd in beslag. Het was geen dramatisch overlijden. De vrouw was 82, had al 14 jaar alzheimer en had geen man of kinderen. Gelukkig werd er door haar neef veel geregeld, en ook haar nog enige levende broer was een goed contact. Op de begrafenis zelf waren zo'n 50 mensen. Dat is iets wat je alleen nog op de kleine dorpen ziet, denk ik, die familie en buren zorg voor elkaar. 
Emy was ook mee met het familie samenzijn na de dienst. Van oudsher is het de gewoonte dat de dominee ook mee is, hoewel het tegenwoordig niet zo vaak meer gebeurt, stelde deze familie het wel erg op prijs.
Dus daar stond Emy en was plotseling "de dominee" best vreemd dan, een toespraakje doen, gebed en zegen voor het naar huis gaan van de bezoekende. Even wennen!

Verder was het een week vol met vergaderingen en bijeenkomsten op het kerkelijk kantoor. Dinsdag de hele dag, Woensdag meer dan de helft van de dag en donderdag de hele avond. Vrijdag heeft Emy maar vrijgenomen, 29 uur is ruim meer dan de betaalde 22,5 uur, dus dan moet het kunnen.

Volgend jaar is Emy ook ingepland voor zo'n 2 diensten per maand, plus een dienst week (begrafenissen) elke zes weken.

Deze week lag de temperatuur tussen de 6 en 8 graden, met veel regen en wind. Nu zijn echt de herfstkleuren overal doorgebroken.

 

Zaterdag 27 september 2008

Deze week hebben we een aantal dagen heerlijk zonnig weer gehad, maar het is nu echt herfst. Koudere nachten, nat gecondenseerde auto 's ochtends na een koude nacht, maar nog net geen nachtvorst.
Overdag kan de temperatuur nog oplopen tot 15 graden in de zon, maar zonder zonnetje zit er niet veel meer in dan 8 graden. 

Aan het begin van de week werd er voor later in de week al natte sneeuw voorspeld, maar gelukkig is dat toch later bijgesteld, nu regent het alleen.

Van de week kregen we weer een brief van de Nederlandse belastingdienst. We hopen nu dat dat de laatste blauwe envelop uit Nederland is voor ons. Maar deze had ook positief nieuws. Niet financieel, die hadden we vorige week al, maar hier kregen we excuses aangeboden van de belastingdienst. Dat ze ons zo lang hebben laten wachten en de aanslag verkeerd hadden aangepakt. Mooie afsluiting van ons contact met de Nederlandse belastingen.

Afgelopen weekend heeft Martin erg hard gewerkt aan ons nieuwe houthok, hier staan ook foto's van op de website. Er kunnen vijf pallets met hout in weggewerkt worden, en het kan goed drogen op de plek waar het staat.
Nu zijn we dus eindelijk de losse pallets met het groene dekzeil kwijt, met de hopen hout.

Zondagochtend konden we nog wat meer aan het houthok doen, omdat er geen kerkdiensten waren, die was er pas om 5 uur 's middags. 

Het was een oecomenische dienst, samen met alle missieverenigingen, pinkstergemeente, leger des heils en andere groepen. De zaal was meer dan vol (370 mensen) dus Emy zat achter de schermen bij de laptop om de teksten van de zangen en een filmpje goed op het grote scherm te krijgen op het juiste tijdsstip. Het was leuk om al die mensen bij elkaar te zien, alleen 2 1/2 uur was aan de lange kant.

Maandag begon voor Martin weer op de vrachtwagen en voor Emy met een doopsvoorbereidend gesprek met..... de opticien.... zo kom je nog eens bekenden tegen, volgende week een doopsgesprek met mensen die verderop in de wijk wonen. Ook een manier om je buren te leren kennen.

Dinsdag en woensdag mocht Emy weer les geven aan haar jongeren, dit keer over de bijbel. Ze mochten weer een bijbelquiz doen, met een prijsuitreiking op het kamp. Er werd in alle vier de groepen serieus gewerkt.

Woensdagavond zijn Anita en Emy samen naar de film Mama Mia geweest, Emy alweer voor de tweede keer, maar nu in alle rust. Heerlijke meidenfilm echt een aanrader! Jammer dat de rest van het publiek niet meezong met de liedjes.

Donderdag was Martin plotseling vrij, we besloten om ons herfstrondje naar Geiranger te rijden. Over de bouwplaats die Trollstigen heet. Overal oranje mannetjes en op een afstand een leuk gezicht. Wel jammer dat de Trollstigen er volgend jaar heel anders uit zal zien. Geen oud uitzichtspunt meer, maar een nieuw platform zowel bij de wegaanleg als waar de oude zat, met spannende uitloopdelen. Geen losse kiosken meer, maar een betonnen gebouw met grasdak en deels metaal en houten muren, waar de kioskhouders nu niet meer de zomer kunnen wonen, maar alleen kunnen werken.
Als vraagteken, of de fjellstua, het restaurant al verdwijnt, of dat die er nog een zomer zal zijn.

Ook bij Gudbrandsjuvet was het nog een bouwplaats. Er ging ook weinig water door de waterval, dus we zijn maar doorgereden, het zag er niet uit alsof ze daar nog hard gewerkt hadden sinds ons laatste bezoek.

Op het uitzichtpunt van de Ørnesvingen hebben we geluncht met uitzicht over het Geirangerfjord en als entertainment een groep met jonge japanners. Best grappig.

Geiranger was weer op weg naar winterslaap. Er waren nog maar drie winkels open, de benzinepomp med souvenirs, de winkel ernaast en de joker supermarkt. Verder nog twee cafeetjes en de hotels. Dus erg rustig, maar toch nog een cruiseboot in het fjord, met bijbehorende blauwe stinkwolk. Waarschijnlijk de een na laatste van het seizoen.

Op de terugweg zijn we over het Ørskogfjellet gereden, langs Harry en Hilde, en wat wil ons geluk? De fricadellen werden net bezorgd. Onze avondmaaltijd bestond dus uit een kroket, een fricadel en patat, met mayonaise en curry... wat kan je als Nederlander in den vreemde nog meer wensen. Ondertussen gezellig Nederlands pratend, want dat kan daar ook! Erg gezellig en een goede afsluiting van de vrije dag.

Vrijdags moesten we allebei weer werken, maar nu is het weekend weer aangebroken.

We moeten nog nadenken of we naar de kermis gaan dit weekend, want 22 euro entree voor het terrein, zonder dat je nog iets gedaan hebt is wel duur.

 

Zaterdag 20 september 2008 foto's

Vorige week zaterdag zijn we op tijd opgestaan en hebben we heerlijk ontbeten in het hotel. Rond 8 uur zaten we weer in de auto en zijn we op weg gegaan richting huis.

De reis verliep weer voorspoedig, onderweg zijn we een paar keer gestopt voor een korte benzine en plas pauze. 

Bij aankomst in Åndalsnes vonden we een grote (opblaas) orka in onze tuin, die was tijdens de storm van de voorgaande week de tuin ingewaaid. Hij bleek van de schuin-achter buren te zijn.

Bianca had goed op Abeltje en Eva gepast, ze zaten ons op de deurmat op te wachten en zagen er niet ondervoed of zielig uit, dus we gaan ervanuit dat ze goede zorg hebben gehad van zowel Bianca als knuffels van Kelly.

Thuisgekomen is Emy hard aan het werk gegaan om haar preek voor de volgende dag af te maken. De ideeen waren er wel al, maar het stond nog steeds niet op papier. De dagen voor vertrek naar Nederland waren erg hectisch en in Nederland was er ook niet echt tijd voor. Dus nu thuis direct aan de gang. 
Martin is ondertussen begonnen met het uitpakken van alle Nederlandse lekkernijen en de gewone was.

Nadat de preek af was, moesten we nog even naar het kerkkantoor, daar lagen de dooppapieren van de dopelingen en de liturgieen van de volgende dag allemaal klaar.

Zondag moest Emy weer aan het werk. Martin gaat nog altijd vrijwillig mee met de zondagsche diensten en is daar echt een grote steun! En dan niet alleen voor het vouwen van de liturgien!

De eerste dienst was in Vågstranda Kyrkje, hier waren 2 dopelingen, 6 belijdeniskonfirmanten die voorgesteld moesten worden, 11 bijbels om uit te delen aan de kinderen van de 5de klas en 8 mensen die het vijftig-jarige jubileum van hun belijdenis vierden. Een volle dienst dus, want tussendoor moest er ook nog gezongen, gelezen en gepreekt worden. Lekker om voor een kerk met 100 mensen te staan, die ook nog meedoen in de dienst.

Omdat we zo'n drukke dag hadden, besloten we om eindelijk onze waardebon voor het buffet van het lokale cafe-restaurant te consumeren.
Het cafe-restaurant is van de pinkstergemeente waar we ook vaak komen, maar wordt overdag gewoon commercieel gerunt. 
We hebben hier eigenlijk nog nooit een maaltijd gegeten, eigenlijk omdat we niet zo gek zijn op de typische Noorse keuken die hier op tafel gezet wordt. Maar nu vonden we het een mooie gelegenheid.

Het buffet bestond uit ham en rundvlees rollade plakken in jus, met aardappels en een groentemix van broccoli, bloemkool en wortel. Daarnaast waren er ook wat taaie rundvleesreepjes in een saus, visbolletjes in een saus en in azijn ingelegde zuurkool. Het dessert bestond uit citroen, chocolade en caramelpudding met saus. 
Echt Noors eten, wat niet echt spannend is, en we zelf eigenlijk veel beter kunnen klaar maken. Maar goed, we hadden de waardebon gewonnen in een loterij van een lokaal koor.

De avonddienst was in Voll Kyrkje in Måndalen, ook hier was het weer een volle dienst, maar maar 1 doop en geen jubileum. Hier waren de laatste dienst die Emy leidde 4 mensen uit de gemeente op komen dagen, maar deze keer waren er 70 mensen in de kerk! en dat voor een avonddienst!

Maandag mocht Martin weer aan het werk, weer op de late route met Tingstad laden. Dat heeft hij de hele week gedaan, met afwisselend ritten naar Molde, Kristiansund, Ålesund en Sykkelven er aan voorafgaand. Het is nog steeds niet zeker of Tingstad een vaste klant wordt, dus we wachten het maar af. Maandag, dinsdag en woensdag was er een redelijk vlotte ploeg die de boel op tijd had klaar staan, zodat Martin tussen half negen en negen thuis kwam. Donderdag waren ze later en ook vrijdag, waar Martin om kwart over zes zou moeten wegrijden bij het bedrijf, kwam hij niet weg voor kwart voor zeven.

Emy had maandag een vrije dag genomen, dat doen de meeste dominees als ze op zondag werken, dus met zo'n drukke dag en week er aan voorafgaand moest het wel kunnen. 

Dinsdag begon voor Emy dus weer de werkweek, met zowel dinsdag als woensdag goed gevuld met lange vergaderingen, dus geen tijd voor de normale dingen. Maar goed, het was een rustige week, dus dan kan het wel.

Emy heeft ook weer de namen gekregen van de doopouders van de dienst van midden oktober. Hier moest met 1 van de ouders al snel een afspraak gemaakt worden, want de man moest volgende week op elandenjacht en zou dan wat weken van huis zijn. Bij een ander gezin moest de doop toch maar in oktober omdat vaderlief na de doop direct een vakantie naar het buitenland geboekt had (alleen). Dus die arme jonge moeders zitten daar met een kleine baby gezellig alleen. Lijkt me niet leuk voor ze.

Ondertussen is echt de herfst aangebroken, overal gele en oranje bladeren, ook op de hoogvlaktes veel oranje waas. Het wordt weer op tijd donker, na 7 uur begint het te schemeren en om 7.45 is de zon echt onder tot de volgende dag 7.11. We lopen nu dus gelijk met Nederland, waar de zon maar 10 minuten later opgaat, maar gelijk onder. Nog even en we zitten hier overdag ook weer een groot deel in het donker. 

In de vriezer hebben we een pakje muskusos vlees liggen. We weten nog niet precies wat we ermee gaan doen, maar het is wel spannend. Waarschijnlijk is het erg taai vlees, want het arme beest heeft hele bergen moeten beklimmen om hier in de gemeente aan zijn eind te komen. We wachten het wel af. 

Aangezien het jachtseizoen weer geopend is, hopen we binnenkort toch ook weer Eland en Hertevlees te kunnen kopen.

We hadden ook nog een meningsverschil met de Nederlandse belastingdienst. Als we om een M-formulier vragen, dan vragen we niet om een verkeerd berekende belastingaanslag over 2005. Maar goed, bezwaarschrift is toegewezen en we kregen het bedrag dat we eigenlijk moesten betalen deze week terug. Maar natuurlijk niet voordat ze een aanmaning hadden gestuurd, en wel onze klacht en bezwaar hadden bevestigd, maar niet het uitstel van betaling. Uiteindelijk is het voorstel n.a.v. het bezwaar nu zo, dat zij hun eigen rekening betalen en aan ons een leuk bedrag.

Verder heeft Emy deze week de website van de kerk ook weer verder aangepast en van foto's voorzien. www.grytten-prestegjeld.no

 

 

 

 

 

Zaterdag 13 september 2008 foto's

Weekje sneltreinvaart. Op de een of andere manier vliegt het leven in Nederland veel harder voorbij dan in Noorwegen.

Zaterdagochtend is Emy vanuit het huisje boodschappen gaan doen in Voorthuizen, terwijl Martin zich vermaakte met uitslapen en rustig aan doen. Heerlijk om weer in een Nederlandse supermarkt rond te lopen!
Uiteindelijk kwam ons bezoek pas later op de middag dus we hadden ook nog wat tijd samen.

Het huisje op Landal Kootwijk was gelukkig erg ruim, want op een gegeven moment zaten we met zo'n 15 volwassenen, een tiener en 6 kinderen in het huisje. Van de kids hadden we geen last, ze vermaakten zich uitstekend op de Nintendo DS, en  er werd een draadloze olympische spelen afgewerkt.
Martin's vader, broer en zus met gezin waren er en Emy's moeder, stiefvader, zus met gezin en stiefzus kwamen ook gezellig. Robyn en Carola, Emy's vriendinnen waren ook uitgenodigd, ze gingen mee Chinees halen en bleven ook nog slapen.

Zondagochtend werd eerst Carola op de trein gezet, daarna vertrok Motermuis Robyn naar haar hardloopwedstrijd en daarna was het tijd voor Emy om te vertrekken. 

Het  was tijd voor het vrijgezellenfeestje voor de dames, ivm met de weervoorspellingen werd er op het laatste moment afgezien van de buitenactiviteit en werd er gekozen voor een high tea, de film 'Mama Mia ' en pannenkoeken eten op de koekoeksboot in Amersfoort. Brigitte had een goede middag met al de vrouwelijke gasten van de bruiloft en wij leerden elkaar allemaal wat beter kennen.

Martin heeft een lekkere fietstocht gemaakt in de omgeving en deed een hernieuwde kennismaking met het fietsen in de plensregen en dan nog terug moeten fietsen.

s' Avonds kwamen Bas en Sas op bezoek. Zij bleven ook slapen en we hebben maandag ochtend gezellig samen ontbeten en het uitgebreid bij gekletst. We hadden deze keer allemaal zulke drukke schema's dat een late aankomst en uitgebreid ontbijt de enige mogelijkheid waren om elkaar toch te zien.

Daarna hebben we geluncht bij Brigitte en Peter, we hadden immers het nieuwe huis nog niet gezien. Ook Emy's vader was ondertussen verhuisd dus gingen we ook daar gezellig op bezoek, ditmaal voor het avondeten. Hier konden we de door ons bestelde pakjes ook meenemen, want die wilden we niet op het bungalowpark laten bezorgen. Onder tussen moest Martin's overhemd ook nog even worden gestreken, want die zag eruit alsof ij recht uit de verpakking kwam (was ook zo).

Dinsdag hadden we geen afspraken en zijn we eerst lekker naar Schijndel gereden, we hebben bij De Wit speciale benzine voor onze Coleman brander gekocht,deze brand n.l.erg goed op deze multi fuel brandstof en tja, omdat bijna alles in Nederland goedkoper is dan in Noorwegen hebben we een paar liter meegenomen.

Daarna zijn we doorgereden naar Hazeldonk waar Martin z'n hart kon ophalen in de de Joost Truckshop, zo blij als een kind verliet hij de winkel met een ' bakkie' en blauwe binnen verlichting voor in de cabine. Omdat terug over de snelweg ook en beetje saai was en we toch een beetje van het aangename weer wilden genieten besloten we om relaxt binnendoor te rijden via de Betuwe door de Veluwe. Pondje over bij Eck en Wiel en midden door de boerengebieden op de Veluwe na slecht bewegwijzerde omleidingen.

Woensdag was dan de grote dag, de reden waarom we eigenlijk naar Nederland waren gekomen, n.l. de trouwdag van Brigitte en Peter.
We werden rond 11.00 verwacht bij Brigitte's ouders waar een een gezellige stress sfeer was. Emy was getuige bij het huwelijk, overigens is dit het 3e huwelijk waarbij Emy getuige is...Ook had Emy de taak om op de mooie jurk van Brigitte te passen tijdens de diverse activiteiten als foto's maken en in en uit de koeiewagen stappen.
Brigitte en Peter hadden namelijk niet voor een mooie trouwauto gekozen, maar voor een koe met wagen. Een trouwkoe, erg romantisch. 
Gelukkig hadden ze een prachtige droge, zonnige dag, een mooie ceremonie op het stadhuis van Amersfoort en een gezellig feest op Kasteel Kerkebosch te Zeist. De foto's volgen snel. 

Op donderdag hadden we weer een rustige dag. Bijkomen van de bruiloft en voorbereiden op de terugrit van weer twee dagen. 

In Barneveld was het markt en hebben ze verder ook alle winkels die we nodig hebben, dus daar hielden we onze shoppingronde.
Met een aantal volle tassen kwamen we weer terug bij de auto. Bij het Kruidvat kochten we, medicijnen, deo's, dvd-tjes, en al het andere dat we voor een euro per stuk konden kopen. Sokken bij de Hema, slofen bij de Schoenenreus, kledingborstels bij de Blokker, op de markt nog klompjes voor in de vrachtwagen bij Martin en kibbeling.

Met de kibbeling gingen we op weg naar Emy's moeder. Ook zij was verhuist, dus we konden weer een mooi ruim en licht huis bewonderen. Samen met Gerda, de dochter van Bart aten we de kibbeling op en was het weer tijd voor afscheid.

Een van onze laatste activiteiten was een bezoek aan de ABNAmro bank. Hier is iets mis met de administratie, waardoor adreswijzigingen niet goed verwerkt worden. Dit keer was de creditcard geblokkeerd doordat ze de afschriften naar Zoetermeer stuurden. Het gekke is dat we wel al een aantal keer in Noorwegen hier afschriften van kregen. Verder bleek dat ook ons nieuwe adres in Noorwegen nog niet tot het hart van de computer was doorgedrongen, dus nu is alles in 1 keer rechtgezet en kon ook de creditcard weer gebruikt worden.

Na nog een boodschappenronde bij de Albert Heijn konden we weer terug naar ons huisje in Kootwijk. Natuurlijk was ons programma niet compleet zonder een fricandel Speciaal, Patat oorlog en kroket, dus dat werd de laatste avondmaaltijd in Nederland.

Vanmorgen zijn we weer vroeg vertrokken op weg naar Noorwegen. Op zich een goede reis, wel veel wind op de veerbootovergangen, maar gelukkig geen reisziekte. Wel sloeg bij Emy de moeheid nu goed toe, waardoor ze net als vroeger een groot deel van de reis sliep.

We overnachten nu, de nacht van vrijdag op zaterdag in hotel Carlia in Uddevalla, mooie kamer en morgen om 7 uur weer ontbijt.

Als het goed is slapen we zaterdagavond weer lekker in ons eigen bed!

De foto's zijn bijgewerkt

 

 

 

 

 

Zaterdag 6 september 2008   foto's

Dit bericht wordt weer niet vanuit Åndalsnes geschreven, maar nu deels op de autobahn in Duitsland op vrijdag en hopelijk het laatste gedeelte in Kootwijk, Nederland.

De afgelopen week hebben we het weer druk gehad.
Zaterdag hebben we een rondje dorp en Trollveggen gedaan om nog wat kadootjes te kopen voor ons bezoekje aan Nederland. We hadden wat dingen in ons hoofd, en natuurlijk is dan weer niet alles te krijgen wat we willen hebben. 
Maar we hebben toch wel wat mooie dingen gevonden.

Zaterdagavond zin we gezellig langs geweest bij Bianca en Kelly, Rolf's ouders en Peggy waren nog op bezoek, nu hadden we tijd om een beetje te praten. Het was gezellig.

Zondagmorgen hebben we heerlijk uitgeslapen. Verder moesten er natuurlijk ook wat dingetjes in en om het huis gedaan worden, zeker met zicht op ons reisje naar Nederland.

Om vier uur 's middags was er een openlucht kerkdienst in Åndalsnes centrum. Hier is een stuk grond dat sinds 1918 eigendom is van de Åndalsnes Kerkvereniging. Åndalsnes zelf heeft geen eigen kerk. De kerk waar we normaal naar toe gaan is die van Grytten en die ligt in Veblungsnes, een soort voordorpje van Åndalsnes. Voor sommigen is het niet hebben van een eigen kerk een groot gemis. Zelf vinden we het feit dat je Grytten kerk binnen 20 minuten kan belopen vanuit Åndalsnes centrum eigenlijk wel luxe.

Maar goed nu hadden we een openluchtdienst op de plek waar nieuwbouw voor een kerk geplant is, waar trouwens nog geen geld voor bij elkaar is. Er waren zo'n 70 mensen en het was een fijne dienst. Het weer zat gelukkig mee. Er was een electronisch orgel en iemand speelde trompet. De collecte ging (natuurlijk) naar de kerk vereniging.
Na de dienst was er mogelijkheid om te grillen en koffie met cake/taart.

We hebben allebei maar drie dagen gewerkt deze week. Martin reed maandag en woensdag op Ålesund met de late Tingstad route. Dinsdag mocht hij naar Molde Kristiansund. Toen wilden ze hem alsnog Tingstad laten laden in Ålesund, maar dat ging na enig protest niet door. De afspraak is dat je Tingstad laadt als je om 9 uur begint, want dan kom je pas rond half tien 's avonds weer thuis. En deze keer moest Martin al om 7 uur rijden.

Emy had drie erg drukke dagen, waarbij het haar bijna lukte om evenveel arbeidsuren als Martin te maken. 
Op maandag was een lange dag met overdag administratie, een bezoekje aan de kapper van een half uurtje en 'savonds een ouderavond in Måndalen met daarop volgend een doopgesprek in hetzelfde dorp.
Dinsdag was het overleg met haar collega John over zijn onderwijsgroepen en de ouderavonden die ze die avond samen zouden doen.
's Middags gaf Emy haar eigen jongeren les, 's avonds waren het twee ouderavonden voor de groepen van John in Hen en Åfarnes.

John is pas op 11 augustus begonnen en had nog nooit ouderavonden gedaan, Emy wel, dus zij heeft de leiding genomen en John heeft een algemeen praatje gehouden voor de ouders.

Woensdag had Emy vergadering en daarna twee onderwijsgroepen in Måndalen en Innfjorden. Het was ook daar de eerste keer, dus altijd een beetje spannend. Zoals altijd ging het weer goed, maar de groepen aan deze kant van de tunnel zijn altijd rumoeriger en onrustiger. Dat heeft heel erg met de school en de ontbrekende structuur aldaar te maken.

Woensdagavond moest de auto nog ingepakt worden, er moesten nog boodschappen gedaan worden en een laatste was. Emy kwam om half acht thuis en Martin om half tien. Dus even doorwerken. Tegen de tijd dat Martin opgehaald werd van de vrachtwagen was de auto half ingepakt, de kleding van Emy in de tas en lag behalve Martin's kleding alles wel klaar.

Donderdagochtend ging de wekker om kwart over vijf, eigenlijk een beetje te vroeg, maar Martin was wakker genoeg om te rijden gelukkig.
De reis ging heel voorspoedig. Tussen Lillehammer en Gøteborg hadden we een heel aantal van die grote tropische regenbuien, maar die zorgden niet voor oponthoud. Rond half tien 's avonds zijn we gestopt in Koge in Denemarken, een heel stuk verder dan we in de zomervakantie kwamen, maar toen gingen we ook drie uur later weg.

Vrijdagochtend ging de wekker om half zeven. We hadden een leuk hotel gevonden voor de nacht en allebei heerlijk geslapen. Na een goed ontbijt zijn we gaan rijden. Voor Hamburg was er een file, maar een kilometer of 5-6, dus niet zo erg.
Die voor Bremen was veel erger, die was 18 kilometer, omdat er een oplegger met pech op de rijbaan stond. Beetje vervelend. Maar goed het grootste gedeelte van dit weblog is in die file geschreven. Nu zijn we net uit deze file en rijden we het volgende weggedeelte met "stau fare" in. We hopen voor 18.00 uur in Kootwijk te zijn. Zijn we later, tja, dan moeten we even naar ze bellen en zien we het dan wel weer.

Een paar uur later: We zijn goed aangekomen in Kootwijk op de Berkenhorst, lekker gegeten en nog even gezwommen.

 

Zaterdag 30 augustus 2008 _ _ foto's

Heerlijk zulke relaxte weekenden, maar dat zullen er niet veel meer zijn de komende tijd, dus nu nog even genieten
Zaterdag hebben we het weer lekker in en om huis gedaan,

Martin had zin om te gaan skaten, dus hij heeft zijn skates gepakt en is naar Framhald gereden om daar vandaan heen en weer naar Trollveggen te skaten.
Emy had overdag haar culinaire kwaliteiten in de strijd gegooid en had een worteltaart gemaakt in een 28cm vorm.
natuurlijk was dat veel te veel voor ons tweeen, dus na een SMSje wilden ze op Unhjem ook wel meeeten

Op Unhjem waren ook twee nieuwe aanwinsten aangekomen, en dan heb ik het niet over de zus en zwager van Annie, die ook op bezoek waren, maar de twee lieve puppies, Micka en babs, twee heerlijke kleine beestjes die gaan uitgroeien tot schapenhonden.

Op zondag hebben we rustig uitgeslapen, er waren geen kerkdiensten in de buurt, dus we konden het er lekker van nemen

rond de middag hebben we de wandelschoenen gepakt en zijn we naar Vengedalen gereden, om daarvandaan Lillefjellet te beklimmen, als altijd weer een prachtig uitzicht.
Voor Emy ging het ook precies, ze moet nog altijd uitkijken met haar knie

Maandag begon het gewone leven weer, Martin op de vrachtwagen van half negen tot negen en Emy op kantoor het grootste gedeelte van de dag.

Maandagavond ging Bianca haar schoonouders ophalen op het station van Dombås, Emy is toen meegereden om te zorgen dat de bagage en Kelly ook mee terug konden naar Åndalsnes

Dinsdagavond had Emy een vergadering over haar catechisanten en kwamen we allebei tegelijkertijd thuis

Woensdag was een spannende dag, nu is het belijdenisjaar echt begonnen, de eerste ouderavond. Ook de hoofd-dominee was mee, dus dan is het altijd even extra spannend om zo'n vergadering te leiden. Maar gelukkig de volgende dag niets dan lof van de grote baas.

Het plannen van de onderwijsdagen is altijd tricky, en nu al voordat de plannen uitgedeeld waren kwamen de eerste problemen de kop op steken. De eerste was een voetbalwedstrijdweekend in ISfjorden, precies het weekend van het kamp.
Nou gaan we daar niet heel veel rekening mee houden, ze zoeken bij de sportvereniging maar een oplossing, in Maart wisten ze al wanneer wij kamp zouden hebben.
Het tweede probleem was een bergtocht van de jongeren op de school in Åndalsnes, precies de helft van de jongeren weg op het eerste lesuur.
Dat moest opgelost worden, dus het lesuur is verplaatst naar de donderdag. Dat werd woensdags besloten.
toen moest er opeens hard gewerkt worden om alles klaar te krijgen voor het eerste lesuur, maar ook dat is goed gegaan.

Ondertussen heeft Emy dus alweer genoeg overuren opgebouwd in 1 week dat het weekje Nederland in ieder geval niet van de vrije dagen (=onbetaald) af hoeft.

Donderdag mocht Martin opeens weer een paar uurtjes eerder beginnen.
Op zich kwam dat goed uit, want hij had de mannenvereniging die avond, dus kon hij daar gewoon heen.
De late avonden werken is natuurlijk wel lastig voor sociale activiteiten.

In plaats van het tuinhek denken we erover om nog dit najaar de boiler te vervangen en dan het hek in het voorjaar te doen. De electricien is al langsgeweest om te kijken of er nog een extra stop in de stoppenkast geplaatst kon worden en we wachten nu op zijn offerte.
De loodgieter neemt nog steeds de telefoon niet op, of heeft zijn zaak net dicht als we langskomen. (Na vier uur, op woensdag en op zaterdag).
We verdenken hem ervan een speciaal bordje te hebben wat altijdd "dicht" aangeeft als wij in de buurt komen.
De andere loodgieter heeft zijn zaak alleen open of afspraak, maar aangezien die de telefoon ook niet opneemt is het maken van een afspraak wat lastig.

Het gezegde "de klant is koning" is hier niet zo bekend, meer de "weer blij dat je hier een loodgieter hebt!" uitspraak.
we wachten het geduldig af.

Als je naar de fotos gaat kijk dan even goed naar de auto van de politie, hij is hier minstens 15 minuten van de bewoonde wereld vandaan, en de wandeling naar boven is ook 20 minuten of meer.
We zullen maar hopen dat er dit weekend geen noodgevallen zijn geweest.
Aan de andere kant kan deze auto sneller in bijvoorbeeld Åndalsnes zijn dan de auto uit Vestnes of Molde

Donderdag komen we richting Nederland voor de bruiloft van Brigitte, dus of het weblog volgende week op tijd geschreven wordt weten we niet.

Zaterdag 23 augustus 2008

Vorig weekend was een bij huis weekend.
Martin heeft lekker in de tuin gewerkt, daar moest namelijk ook weer wat gebeuren. Misschien is het nu wel de laatste keer van het seizoen geweest dat we gras moesten knippen, maar het moest toch maar gebeuren.

Emy heeft het hele weekend achter de computer gezeten om de website bij te werken. Zaterdagavond was het nieuwe ontwerp af, maar toen bleek om half twee 's nachts dat hij niet werkte in Firefox en opera.
Balen dus, maar goed, uiteindelijk is het zondags in de loop van de dag gelukt om het ook daar allemaal aan het werk te krijgen!
Nu hebben we dus een nieuw uiterlijk op de site.

We zijn wel nieuwsgierig naar wat jullie er van vinden, dus laat gerust een berichtje achter in het nieuwe gastenboek.
Ook deze kregen we in het weekend niet gaande. Het lukte elke keer niet om onze eigen database te openen en te koppelen aan het gastenboek. Maar ook dit was in de loop van de week verholpen, het gastenboek is sinds donderdag in de lucht.
Het oude gastenboek van onze ADSL leverancier had bijna dagelijks problemen, of de site deed het helemaal niet, of het script kwam niet op, etc.
Dat zou nu allemaal goed moeten gaan.

De rest van de week hebben we allebei weer veel gewerkt.
We beginnen redelijk te wennen aan het nieuwe ritme van Martin, kwart over acht de deur uit, kwart over negen in de avond de deur weer in.
Gelukkig kan Emy haar werktijden redelijk aanpassen, dus we gaan gewoon wat later naar bed en wat later uit bed, zodat we elkaar ook nog zien

Emy heeft nu eindelijk haar eigen kantoortje gekregen op het kerkkantoor.
Maandagmorgen werd het nieuwe bureau gelevert, voor die tijd nog snel de kamer schoonmaken, want we hebben al twee maanden geen schoonmaakster meer, en dat merk je met dit soort interne verhuizingen toch wel.
Alleen de boekenkasten die zouden komen zijn er nog niet, dus overal op de kamer liggen boeken en papier, die nog geen plek hebben.
Ook een telefoon verbinding is er nog niet, maar we hopen dat ook dat snel opgelost zal worden.

Door het verhuizen ging er wel weer veel tijd verloren, maar het is heerlijk om op je "eigen" en niet meer je "geleende" kantoor te werken.

Emy is ook weer een aantal keer bij Bianca langs geweest, voornamelijk om te "helpen" met de ADSL en breedband telefoon verbinding. Elke keer lukt het haar ook weer om het hele netwerk eruit te krijgen, de vraag is dan natuurlijk, hoeveel hulp het uiteindelijk is, want dat gedeelte kan Bianca zelf ook best wel goed.
Gelukkig komen we er uiteindelijk meestal wel uit en blijkt er vaak nog een probleem aan de andere kant van de lijn te zitten.
Bij de adsl herkende de CD het wachtwoord niet, en moest je handmatig inloggen en bij de breedbandtelefoon bleek de modem niet aangemeld bij linksys. We hopen nu dat die aanmelding snel komt, want dan kan ze ook weer gewoon bellen.

Het huis van Bianca is ontzettend mooi geworden, mooie kleuren, prachtige meubelen! Echt een lekkere plek om te wonen voor haar en Kelly, en ook zo als ze met Rolf al gepland hadden.

Het weer was deze week weer wisselend, zon, bewolking, regen, warm in de zon, kouder zonder de zon, soms veel wind, dan weer minder. Geen pijl op te trekken.
Het wordt nu ook weer echt donker 's avonds. De zon gaat onder om 21.17 en komt op om 5.57. Het schemert ook weer veel er voor en erna.
Het is nog steeds langer licht dan in Nederland, want daar gaat de zon op om 6.35 en onder om 20.48

Zaterdag 16 augustus 2008

De tijd vliegt weer, zo ben je op vakantie en zo zit je weer helemaal in de maalstroom van het gewone leven.

We hebben weer een redelijk drukke week gehad.
Vorige week zaterdag was het lekker weer en zijn we begonnen aan het schilderen van het balkon bij de slaapkamer. De verf was hier redelijk versleten, dus eerst moest er een soort schoonmaakspul overheen, dat had Martin vrijdags al gedaan, daarna schuren, krabben en zoveel mogelijk alle losse stukjes verfbladder er af.

Zaterdags moest er nog een beetje geschuurd worden, maar daarna konden we beginnen met de verf. Vooral de groene verf doet het erg opknappen. De oude laag was bijna grijs in verhouding. Bij de witte verf zie je het verschil vooral aan de glans en de diepte van de  kleur. 
Ook het opstapje van de achterdeur kreeg weer een nieuwe laag groene verf.

Zondagochtend moest Emy weer werken, in Verma, Øverdalen kirke. 
De gemeente bestond uit 7 volwassenen, 2 kinderen, verder waren aan het werk, de organist, de kirketjener (koster), klokker (assistent) en de dominee (Emy). 
De laatste paar jaar is de actieve kerkgemeenschap hier steeds kleiner geworden, zo klein dat we ons nu moeten gaan afvragen voor wie we kerk houden en of het nog economisch haalbaar is.
Het was wel een fijne dienst verder, of je nou preekt voor zo'n klein groepje of voor een volle kerk, hier luisterden ze tenminste wel allemaal. Ook het zingen is in deze kerk nooit een probleem.

's Middags moesten we nog even een bezoekje brengen aan de Trollstigen. We hebben nu ook eindelijk de Stigtroll gezien, dat is de troll die sinds de zomer op de Trollstigen woont. Verder natuurlijk praatjes gemaakt met onze kennissen boven en alle souveniers winkeltjes weer eens goed bekeken. Veel nieuws was er niet, we kunnen ons ook voorstellen dat er hier voor toeristen niet veel meer te halen valt.

Martin had op het werk een redelijk rustige week, op de donderdag na, reed hij zijn nieuwe rit, waarbij hij om 8 uur de deur uit gaat en om 9 uur 's avonds er weer in komt.
We moeten dus ons dagelijkse schema weer een beetje aanpassen, wat later naar bed, wat later er uit, etenstijden komen nu weer anders op de dag te liggen, dus allemaal een beetje wennen.
En dan denk je er een beetje aan te wennen, mocht Martin donderdag weer om 6 uur beginnen.

Emy had dinsdagochtend een begrafenis, altijd weer intensief, maar ook dankbaar werk, om hier te kunnen staan en de familie te kunnen begeleiden in het rouwproces. In dit geval ging het om een man van 89 jaar. De familie had vrede met zijn overlijden, maar het blijft altijd een verlies, vooral voor zijn echtgenote die voor het eerst sinds 1941 alleen staat. 

In het najaar volgen er meer begrafenissen, dan krijgt Emy ook eigen dienst-weken. Er is ook weer een wisseling van collega's. Er zijn nu twee parttime inval collega's gestopt, de ene, Kjell is nu echt met pensioen, die heeft een enkele reis Lyon gekocht, zonder dat hij weer hoe of wanneer hij terugkomt en de andere, Inger Marie, is over in een andere functie. Inger Marie blijft wel een collega, alleen in een project, niet als gewone dominee. Haar man John is ook dominee en die is nu de nieuwe fulltime invalcollega. 

Er is weer een hele nieuwe verdeling van kerkdiensten gedaan. Een oudere collega is nu vrijgesteld van konfirmanten, hij mag nu helemaal niets meer met ze doen, dus verdelen we de speciale diensten tussen John, Lars (de baas) en Emy. 

Dit weekenden volgend weekend zijn we lekker helemaal vrij, dat is ook wel eens goed. 

 

 

Zaterdag 9 augustus 2008

Afgelopen zaterdag besloot Martin dat we moesten winkelen om voor Emy kleren te kopen voor de bruiloft van Brigitte. Nou is kleding kopen niet één van onze grootste hobbies, maar soms moet het gewoon. Het was weer een hele tour, uiteindelijk kwamen we toch nog met iets thuis, dus dat is fijn.

Op de terugweg zijn we bij de Ørskog Fjellstova gestopt, hier hebben Harry en Hilde een restaurant/camping/huttenverhuur. Harry is beroemd voor de schnitzels. Martin bestelde een T-bone en Emy was wel nieuwsgierig naar de schnitzels. We hebben heerlijk gegeten! Omdat het vrij rustig was en laat op de middag kwam Harry er gezellig bij zitten en hebben we meteen gezellig gepraat.

's Avonds kwam Anita nog even langs na haar werk, ook dat was weer gezellig, gewoon lekker kletsen en ontspannen. Jammer genoeg was het al snel weer laat.

Zondagmorgen moesten we weer op tijd op, Emy moest een doop en gezinsdienst leiden in Vågstranda. Er waren zo'n 40 mensen in de kerk, waarvan 8 kinderen, dus de preek waarbij iedereen ja en nee moest knikken en zeggen paste goed. Het is altijd weer een vraag of er wel kinderen bij zijn, maar dit keer dus wel. Het was een gezellige ontspannen dienst. 

's Middags kwam Bianca nog even langs met Kelly en haar vader, ook hier weer even bijgepraat en Bianca kon haar mail nog even nakijken in afwachting van haar nieuwe internet aansluiting volgende week.

Op maandag begon voor Martin weer een onregelmatige werkweek. Het partijgoed is nog niet echt op gang gekomen na de bouwvak en in het weekend was ook nog eens de goederentrein ontspoord na een kleine lawine op de spoorlijn. Maandag kwamen er dus helemaal geen goederen binnen.
Eerst moest Martin om 9 uur beginnen, toen om 16 uur en toen om 18 uur en daarna helemaal niet meer. Verloren dag eigenlijk. Maar goed, de windveren zijn nu wel helemaal geverft en Martin kon zelf de auto wegbrengen om de nieuwe zomerbanden erop te laten zetten! De wielen waren niet goed uitgelijnd en daarom begonnen ze op verkeerde plekken te slijten. Nu hebben we nieuwe Kleber wielen met een H waarde, we hadden T besteld, maar daar konden ze er geen vier meer van leveren, dus kregen we H voor dezelfde prijs. T staat voor maximaal 190 km per uur, H voor 210. Niet dat onze auto dat haalt, maar goed, het kan dan toch maar! We wilden goede banden kopen voor we weer naar Nederland rijden in september.
Dinsdag mocht Martin om 9 uur beginnen en woensdag om 13 uur. Donderdag hoefde hij helemaal niet meer te rijden en vrijdag opeens alweer om kwart voor vijf en dan met stukgoed in plaats van partijen. Onnodig om te zeggen dat we nog niet helemaal in ons slaapritme zitten en Martin is ook nog niet helemaal gewend aan gewone werkdagen!

Emy heeft behalve dinsdag alle dagen op kantoor gewerkt in de ochtend en een deel van de middag. Dat geeft wel wat regelmaat. 
Er kwamen deze week ook plotseling weer veel sterfgevallen binnen, Emy's collega die dienst had deze week en volgende week, moest ook nog 2 bruiloften en een gewone dienst voorbereiden dus vroeg hij aan Emy of zij ook een begrafenis op zich kon nemen.
Vrijdag was de voorbereiding met de familie op de begrafenis van dinsdag. Gelukkig was de preek voor deze zondag net klaar, dus kon het netjes achter elkaar aan.

Volgende week heeft Emy op zich niet zo heel veel te doen op kantoor, dus hopelijk kunnen er dan wat overuren teruggehaald worden.

Verder is Martin nu met het balkon bezig, met alle uren overdag thuis is hij lekker klusjes aan het doen.

Verder waren de poezen donderdagmiddag gezellig saampjes op avontuur gegaan. één van de twee, waarschijnlijk Abel, had de hordeur opengemaakt en de dames waren door de tuin gewandeld en kwamen aan de straatkant uit, hier hebben ze overgestoken, maar vonden ze het toch wel heel eng. Daar vonden we ze dus ook weer en konden we ze weer veilig naar huis brengen. Erg heldhaftig zijn de dames niet, maar dat vinden we niet erg.
Vooral Abel is erg schrikkerig en we zijn heel bang dat ze als ze los zouden zijn, in paniek raken en de weg naar huis niet kunnen vinden.

Ondertussen is het 3 uur en 12 minuten minder lang licht dan 22 juni. De zon gaat op om 5.14 en onder om 21.54 we merken het verschil  best, omdat het nu echt donker wordt.
In Nederland gaat de zon op om 6.12 en onder om 21.17. 

 

 

Zaterdag 2 augustus 2008

En zo is de zomervakantie voorbij voor ons en de kalender langzaam naar augustus gerold. Het is vreemd om weer thuis te zijn, we zitten nog niet helemaal in ons ritme. Vooral omdat Martin hele andere tijden werkt dan anders en Emy regelmatig kantoordame speelt op dit moment ivm vakantie van een collega.

Afgelopen weekend is het ons gelukt om alle spullen weer op hun plaats te krijgen, de was schoon te krijgen, naar de kerk te gaan en lekker te barbequen op zondagavond.

Het is ondertussen heel warm hier in Noorwegen, 27-30 graden elke dag, hoewel het nu aan het einde van de week begint af te koelen gelukkig.

Martin mocht opeens 's avonds gaan werken op maandag, van zeven uur tot half twee. Het was een ritje naar Dombås om daar containers te wisselen met een vrachtwagen uit Trondheim. Op zich niet zo erg, niet zulke lange dagen en overdag was er tijd om in de tuin te werken of met Emy mee te gaan naar Molde. Alleen het was natuurlijk wel een heel ander ritme voor Martin en de wekker bleef wel elke ochtend om 7 uur afgaan voor Emy. 

Woensdagnacht moest Martin opeens tot vijf uur 's morgens werken, in plaats van half twee. De opgehaalde containers moesten nu doorgebracht worden naar Ålesund. Dat was wel even een zware nacht, want er was niet helemaal op gerekend om zo lang te werken.

Donderdagavond werd de rit afgezegd, nu mocht Martin opeens om 4 uur 's morgens beginnen. Dus er was even tijd om de verloren slaap in te halen. Gelukkig is Martin een flexibele slaper, maar hij is die wisselende tijden ook niet meer zo gewend.

Zoals gezegd zat Emy deze week een aantal dagen achter de receptie/telefoon op kantoor. Gelukkig was het erg rustig, want ze moest ook nog belijdenisplannen maken voor het komende onderwijsjaar en een preek schrijven voor zondag.
Verder was er ook nog een voorbereidend gesprek met de doopfamilie van zondag, maar dat moest 's avonds er tussendoor.

Op dinsdag zijn we samen naar Molde geweest. Emy had er een afspraak en nu konden we even samen naar de Plantasjen, een groot tuincentrum. We hebben er twee mooie metalen plantenbakken voor voor het huis gekocht met in elke bak een grote paarse chrysant. De bakken staan nu aan weerskanten van de ingangstrap en dat staat best chique!

De poezen zijn een stuk knuffeliger dan voor de vakantie, zou het komen doordat ze ons gemist hebben? Of doordat de oppasfamilie meer aandacht voor ze had? We weten het niet, maar ze zijn wel lief. Abeltje neemt de plaats van Martin in in bed als Martin er niet is, dus dat is ook gezellig. We hebben nu ook 'snachts vaak de deur naar het balkon open, met de houten hordeur ervoor. De poezen zitten dan ook een deel van de nacht samen op een kartonnen doos voor de deur de wacht te houden, of zouden ze gewoon naar buiten kijken?

Verder in het nieuws: 

Wegens ziekte lag de veerboot Hundeidvika-Festøya tijdelijk aan de kade, gelukkig zijn de werknemers nu weer beter en vaart deze veerboot weer.

Er loopt weer een muskusos rond in de bergen achter het dorp, misschien komt hij de beer wel tegen, dan hoeft deze geen schapen meer op te eten om zijn vetlaag voor de winterslaap aan te maken.

Het is weer Rauma Rock in het centrum, de bevolking van Åndalsnes is meer dan verdriedubbelt en dag en nacht klinkt er hard rock door de straten en buurten van het dorp. Vrijdagmiddag heeft een Gothic groep op de Romsdalshoorn gespeeld voor een publiek van 19 volhardende bergbeklimmers. De groep zelf kwam met de helicopter.

Er is een bus gesignaleerd op de Trollstigen met zijn passagiers op het dak, men denkt dat het erom ging om beter uitzicht te hebben op de weg.

Tot zover het komkommerseizoen in Åndalsnes, volgende week meer nieuws.

 

Op de nieuwe inleg van het Noorse weblog staan alle links van de plaatsen en campings waar we geweest zijn heel erg overzichtelijk bij elkaar, klik hier.

 

 

Zaterdag 26 juli 2008 (Foto's)

de laatste dagen staan er nu ook op, klik hier voor eerste nieuwe dag.

Vrijdagochtend waren we allebei redelijk op tijd wakker, het was duidelijk te voelen dat we nu een ander soort golfslag hadden dan de dag ervoor en met een lege maag en uitgewerkte tabletjes begon Emy zich wat vervelend te voelen.
Dus snel op naar het ontbijt, goed eten en daarna terug naar de hut, lekker even liggen. Zolang ze rustig lag, was het allemaal prima.

Ondertussen was het buiten ook lekker weer, dus Martin wilde ook wel samen het dek op, de zee was ook wat rustiger en we kwamen weer in de buurt van de kust, zolang we rustig bleven zitten ging het met Emy redelijk, Martin maakte rondjes over het dek en kwam elke keer weer terug bij Emy.

We hadden verwacht dat de boot direct naar Bergen zou gaan, maar dat was niet het geval, we hadden een tussenstop in Stavanger en in Haugesund. Gelukkig was het rustig weer en was de kustlijn in dat gebied erg mooi, maar 27 uur op een boot is best lang als je een beetje zeeziek bent. 
Tussen de middag hebben we in de hut even een boterhammetje gegeten en daarna allebei lekker een uurtje geslapen, we hebben totaal niets gemerkt van de tussenstop in Haugesund. Rond een uur of vijf kwam de stad Bergen in zicht, het aanleggen duurde iets langer dan gepland en het uitrijden nog langer, dus uiteindelijk reden we kwart voor zeven (in plaats van 18.00) de boot af. We hadden besloten om nog een eindje door te rijden, maar tegen 9 uur vonden we het allebei mooi geweest. We waren net voor het Vikafjellet op Myrkdalen camping. Hier hadden we een jaar of 6 geleden ook al eens gestaan.

Na 3 weken in Engeland zonder muggesteken of knottebeten waren we op de camping binnen 10 minuten allebei een keer of 8 gestoken. Niet leuk dus. We denken dat een groot deel te wijten is aan het slechte grasknippen op de camping daar. (iets waar ze in Engeland heel erg goed in waren, bijna golfbanen daar)

Vanmorgen zijn we om 7.45 weer weggereden van de camping. Het was heerlijk weer en een lekker gevoel om bijna thuis te zijn. De reis liep verder voorspoedig. Op het Vikafjellet moest Emy nog twee midden op de weg rijdende toeristen in halen, die haar totaal niet zagen, maar met behulp van een toeter krijg je dan toch de aandacht die je nodig hebt en de ruimte op de weg om er ook daadwerkelijk langs te kunnen zonder in een berm/afgrond te verdwijnen. Martin moest ook een aantal keer korte metten maken met campers en andere toeristische rijtuigen op de weg, maar dat waren dan ook de enige problemen onderweg.

We reden via weg 13 (Vikafjellet) weg 60 (Utvikfjellet), Stryn, Hellesylt, Stranda weg 63, Valldal en Trollstigen om weer thuis te komen.

Eva zat bij de deur op ons te wachten, Abeltje moest ergens anders vandaan komen, maar beiden waren blij om ons te zien en wilden vooral heel veel geaaid worden.
Theo, Meintje, Tycho en Dje Ling waren vrijdagochtend al vertrokken en hadden het huis in een perfecte staat achter gelaten met mooie bloemen op tafel als welkom! Bianca had ondertussen ook de katten nog een keer gevoerd, dus alles was op orde.
Zelfs de post gaf niet meer dan twee verwachte rekeningen!

Nu zijn de meeste camping spullen weer opgeborgen, de tent is weer opnieuw ingepakt, na lekker uitwaaien, het grondzeil is schoon, en ons bedje ligt klaar.

 

Donderdag 24 juli 2008

Nou kunnen we het Engelse deel afsluiten. We zijn nu echt op de terugreis. We zitten al weer een aantal uur op de boot van Newcastle (Nord Shields) naar Bergen in Noorwegen.

Gisteren hebben we nog een rondje in de supergrote Tesco's gedaan in Hexham. We hoopten dat de slowcooker die Emy graag wilde hebben binnen was gekomen, maar jammer genoeg niet. Ook nog even in het centrum zelf rondgekeken. Bij een Christelijke boekhandel nog even rustig rond gekeken en daarna op de camping lekker genoten van het goede weer. 

De buren die we hadden op de camping waren echte typische stads Engelsen, van de minder gegoede wijken. Zwaar plat dialect en we werden uitgenodigd om nog wat bier met Wodka te komen drinken, maar daar hadden we om half elf 's avonds allebei geen behoefte meer aan. 

Later wilden we nog even het dorp in, maar 's avonds is er behalve de pubs niet veel open in Engelse dorpen. Nergens een ijsje te vinden of zo, alleen afhaal chinees, Indiaas en de pubs. 

Vanmorgen waren wel allebei al op tijd wakker, na een douche begonnen we met het ontbijt/inpakritueel. Alleen er lag een wolk op de camping, waardoor de tent niet zo snel wilde drogen, dus maar rustig aan gedaan.

Voordat we naar Newcastle upon Tyne zouden rijden voor de boot, moesten we nog even langs de Tesco's. Nu was de slowcooker er wel, dus die hebben we maar gekocht. Verder nog wat kruiden en typisch Engelse dingen. Bij de Waitrose hadden we eerder deze week al stroopwafels gekocht, dus daar moesten we nu nog een keertje langs, zodat we die mee konden nemen naar Noorwegen.

Ten zuiden van Newcastle was nog een Ikea, daar moesten we ook even langs, want Martin's thermos is zo aangekoekt van de koffie dat hij een nieuwe moest hebben. We laten ook allebei regelmatig onze thermos vallen en ze gaan niet eeuwig mee. Maar nu heeft Martin een nieuwe en we hebben een reserve in huis. Voor de katten vonden we ook nog een leuk kadootje. Hierna moesten we door Gateshead manouvreren om de weg naar de veerboot weer te vinden. De afgelopen weken hebben we al ontelbare malen verkeerd gereden, of het nou borden zijn die te laat staan, of borden die verstopt staan in het groen, of gewoon ontbrekende of onduidelijke borden, of dat het onze slechte rijeigenschappen zijn, we weten het niet, maar vermoeden dat het iets met de borden en de talloze rotondes te maken heeft.

Om half twee stonden we in de rij bij de veerboot, in een winkelcentrum in de buurt hadden we nog even gelunched. We konden makkelijk door de ticketcontrole en incheck, alleen moesten we een tijdje wachten voor we de boot op konden. Deze boot gaat via Stavanger en Haugesund, voor hij aankomt in Bergen, dus dan komt er een stukje organisatie aan te pas om te zorgen dat iedereen er op de juiste plek op de juiste tijd uit kan. Maar we stonden midden tussen verschillende Morgan's (moderne oldtimers)die naar de Noordkaap zouden rijden, en dan met de Hurtigrute terug naar Bergen gaan, en op maandag gaan ze via de Trollstigen naar Molde,dus een praatje is dan snel gemaakt.

Op de boot hebben we ons snel thuisgemaakt in de hut, en het vertrek hebben we bekeken vanaf het voordek. Erg mooi zoals de boot de rivier de Tyne en dan de zee op draaien.
Gelukkig was de zee vrij rustig, dus kon Emy, met behulp van een pilletje ook meegenieten van de reis.

Avondeten was van een buffet, heerlijk en gevarieerd eten, alleen wel weer erg Noors. Hoogtepunt was het softijs, dat we zelf mochten tappen. 

Daarna hebben we nog maar een kaartje gekocht voor de filmvoorstelling. We zagen de film "I am legend", een erg spannende film, heel goed!

Hierna was het tijd om te gaan slapen, je wordt toch wel moe van de zeelucht en het deinen op de golven. Gelukkig werken Emy's pilletjes tegen zeeziekte erg goed.

 

 

Woensdag 23 juli 2008

We zijn nou in het Northumberland National park, hier is een Wifi netwerk, dus we maken er even gebruik van.

Zondagavond na het internetten bij de Mac, hebben we nog een pub gevonden, waar we lekker hebben gegeten, Martin een mixed grill schotel en Emy een Shepherds pie. In de meeste pubs is goed, maar eenvoudig eten te krijgen, voor een redelijke prijs.

Maandagochtend zijn we via een aantal mooie abdijen en kloosters in de Schotse borders richting de Engelse Oost Kust gereden. Via de A71 langs Galashiels naar Melrose Abbey en door naar Kelso Abbey. Onderweg zijn we ook nog gestopt bij Scots View, waar de schrijver sir Walter Scott altijd even stopte om van het uitzicht te genieten, en we weten nu ook waarom, erg mooi!

Vlak bij de kust vonden we de Old Mill Campsite in Fenwick, een camping met prachtig uitzicht, bij een aantal oude boerderij gebouwen en midden tussen de schapen en koeien. Als je de heuvel achter de camping opliep kon je uitkijken op Holy Island, Lindisfarne en de zee.

We zijn nog even naar de weg naar Lindisfarne gereden, deze ligt  twee maal per dag 5 uur onder water, nu lag hij nog onder water, dat leverde een mooi uitzicht op.

We gingen slapen met de geluiden van de schapen om ons heen.

Dinsdagochtend waren we al vroeg op, we wilden voor we vertrokken nog een keer de heuvel op om van het mooie uitzicht te genieten. Dat lukte prima, het was ondertussen na alle dagen met regen ook heerlijk weer geworden.

Nu was de weg naar Lindisfarne bijna open, we konden om 9.20 veilig de weg over, die nog wel nat was, maar niet meer overspoeld werd. 
Op het eiland is een grote parkeerplaats, de rest moet te voet. We gingen eerst naar de priorij gesticht door St Aiden en later geleid door St Cuthbert, de later tot heilige uitgeroepen monnik en bischop.

Op het eiland was ook nog een kasteel, deels gebouwd met stenen van de ruine van de priorij, erg mooi, op een rots met uitzicht op zee aan bijna alle kanten.

We hebben aan de zee op een weilandje heerlijk een lunch gegeten, en genoten van de zon. Later op de middag, voor de weg weer zou overstromen, zijn we naar de regio Newcastle gereden. In Hexham hadden we een plaatsje gereserveerd op de paarden steeplechasebaan. De hoogste racebaan voor paarden in Groot Brittanie. 
Het duurde even voordat we de camping gevonden hadden, in de smalle laantjes en wegen in Engeland zit je tussen de heggen, erg pittoresque, maar niet erg praktisch voor het zien van de borden, die midden tussen het groen zitten. 

Reserveren had uiteindelijk niet gehoeven, het was er erg rustig voor de tijd van het jaar. Nou was de ondergrond er erg golvend, dus het was even zoeken voor een goed plaatsje voor de tent. De gebouwen waren er ook erg oud, maar alles werkte, wat moest werken, dat is ook belangrijk, en we stonden weer op een erg mooi hoog punt, dus weer uitzicht over de dalen om ons heen. 

Na het eten, we hadden lekkere griekse lamsgehaktballetjes in tomatensaus (kefthedes) bij de Waitrose vandaan, met salade, hebben we nog een rondje door het dorp gewandeld.

Vanmorgen waren we weer redelijk op tijd op, vandaag is de dag voor Hadrianus muur, Hadrians wall, een muur gebouwd op de grens van het Romeinse rijk in 122 a.d. Erg indrukwekkend die oude ruines van de muur en diverse forten en andere Romeinse gebouwen.

Nu is het nog 1 nachtje tot we weer terug gaan, nog even genieten van het eindelijk lekkere weer en de Engelse gewoontes.

 

Zondag 20 juli 2008 (foto's)

Eindelijk weer een plek om te internetten. Vorig jaar in Canada hadden we op elke camping stroom, met een gewone stekker en verlengsnoer, hier krijg je met een tent niet zomaar electra en Wifi, dat vind je niet makkelijk. 

Ik vervolg het nog ongepubliceerde verhaal van donderdag, dus misschien moet je die eerst lezen?

Onze tocht door de Schotse Lowlands beviel ons erg goed, een mooie natuur, veel riviertjes. Vlak na de grens vonden we al een mooi kasteel, Drumlanrig. Dit landhuis/kasteel is al sinds vele generaties in de handen van een ontzettend rijke familie. Deze hebben gelukkig wel de deuren van hun huis voor bezoekers open gezet. We mochten 12 van de kamers in het kasteel zien, de andere 80 waren voor prive gebruik van de familie zelf. Maar deze 12 waren de moeite waard. Er hingen ontzettend veel schilderijen, natuurlijk veel van familie, maar ook een Rembrand, Daar zijn er niet meer veel van in prive bezit. Het was de lezende dame, voor geïnteresseerden. Verder nog een heel aantal andere Nederlandse en Vlaamse meesters. We kregen ook de slaapkamer te zien van prins Charlie, de leider van de Jakobieten. Om het kasteel heen waren ook nog hele mooie tuinen, waar we nog half in verdwaalden.

Later in de middag begon de zoektocht naar een camping weer, volgens de toeristeninfo die we belden waren er bijna geen campings, dus we moesten een stukje terug langs de kust naar Maybole om daar de Culzeal Camping te vinden. Een leuke camping met prachtig uitzicht over de Firth of Clyde op het eiland Arran.
De camping stond op het landgoed Culzeal en ook hier hoorde een kasteel bij, daar zijn we 's avonds heen gelopen, net iets meer dan een kilometer van de camping vandaan. Ook weer indrukwekkend, alleen konden we er niet in zo 's avonds.

Het valt ons elke keer weer op, hoe weinig informatie er over de aanwezige campings is. We hebben het boek van de AA, de Engelse ANWB, maar daar staan er niet veel in eigenlijk. Bij de verschillende toeristeninfo's krijgen we ook weinig adressen. Vaak is het het beste om gewoon rond te rijden tot je een bordje ziet met een caravan en een tent. Staat de tent er niet bij, dan is er meestal geen mogelijkheid om met je tent te kamperen.

Vrijdagochtend gingen we weer op tijd weg, ons doel was de Trossachs, het begin van de Schotse Hooglanden. Op zich een mooi gebied, maar zo met de stromende regen zagen we er niet veel meer in dan we in Zweden ook zouden kunnen vinden. We besloten dus om iets verder door te rijden, terug richting zuidelijker streek om in de buurt van Edinburgh een camping te zoeken. Die vonden we vrij snel in ons boek. Na een telefoontje bleek dat de eerste camping vol was, maar de tweede kon ons best hebben voor drie nachten.

Het was de Linwater camping in Wilkieston een klein stukje buiten Edinburgh. De campingeigenaresse had een droog plekje voor ons gereserveerd achter op het veld. De kleddernatte tent kon nu snel drogen in de wind, hoewel de eerste nieuwe bui al snel weer volgde.

Zaterdag zijn we Edinburgh ingegaan. Met de auto op de park & ride bij het vliegveld hebben we de bus de stad ingenomen. voor 2,50 pond konden we de hele dag met de bus. Het zou goed weer worden, maar gelukkig hadden we onze regenjassen bij ons, want het stroomde van de regen bij aankomst in het centrum. Maar dat kan de pret niet drukken, dus we zijn de oude stad ingegaan naar het kasteel. Dit is een grote toeristenattractie, dus voor kaartjes moesten we wel even in de rij staan. Het kasteel was erg groot, maar met onze koptelefoons met audiogids konden we onze eigen gang gaan.

We hebben op het kasteel nog een kleine lunch gegeten en na meer dan twee uur kwamen we weer de poort uit. Nu op weg naar het moderne Schotse parlementsgebouw. Onderweg hebben we nog een heerlijk Italiaans ijsje gegeten, we hadden nu al sinds Duitsland twee weken eerder geen ijsjes meer gegeten.

Hierna hebben we nog een rondje langs de grote winkels gedaan, vooral heel veel kilts gezien, doedelzakken gehoord en west highlandhigh terriers gezien.

In Livingston een plekje op de route hadden we de dag ervoor een super-wallmart-Asda gevonden, een supergrote supermarkt dus. Hier hadden we vrijdags een heerlijke chinese maaltijd vandaan gehaald, en op zaterdag spareribs voor Martin met pasta voor ons allebei. Het hoeft dan bij de tent alleen nog maar opgewarmd te worden.

Ondertussen was de nachttemperatuur gezakt naar 8 graden, dus moesten de fleeceslaapzakken weer tevoorschijn gehaald worden. Maar dan was het wel weer goed te doen.

Zondagochtend zijn we naar st Mary's kerk geweest op een nabijgelegen countryclub. Een leuke Episcopale kerk met gezellige mensen en moderne gezangen. Natuurlijk weer koffie drinken na de dienst.

Omdat we na zoveel nachten op het luchtbed en in de regen in en uitpakken allebei wel wat stijf waren geworden werd het tijd voor wat andere beweging, dus hebben we een zwembad opgezocht in Braxton en ons daar heerlijk een uurtje uitgeleefd in het zwembad.

Nu zitten we op de parkeerplaats bij de Mc Donalds op een netwerk om het weblog weer te updaten.

 

 

Donderdag 17 juli 2008

Vanmorgen zijn we de grens overgegaan naar Schotland, bij Gretna Green. Een leuke toeristische attractie, vanaf 1754 was dit de plaats om snel te kunnen trouwen vanuit Engeland. Hier werden ook stroopwafels verkocht, daar hebben we maar snel gebruik van gemaakt. die kans krijg je niet vaak.

De afgelopen dagen hebben we ontzettend veel gelopen. De auto heeft bijna 45 uur stilgestaan, een record deze vakantie! 
Keswick is een klein plaatsje met weinig parkeerplaatsen en genoeg vertier binnen het dorp, dus dan volstaat de benenwagen.
Dinsdag waren we al redelijk vroeg in Keswick, we hebben toen het dorpje verkend en 's avonds hebben we in het dorp chinees gegeten. Natuurlijk is de chinees hier nooit zo als die in Nederland, maar het was wel heel erg lekker. Als voorgerecht hadden we wat verschillende hapjes. Martin had een Chezuan hoofdgerecht met allerlei verschillende soorten vlees, kip en vis in een pittige saus en Emy had rundvlees in een O.K. saus (wie weet wat dat is, mag het ons vertellen) op een gietijzeren plaat.

Woensdagochtend was een culturele dag. We begonnen met een rondleiding in de lokale bierbrouwerij om 11 uur. Martin mocht hier meteen zoveel bier drinken als hij wilde. Gezien het tijdsstip werd het niet meer dan een halve pint. De rondleiding was erg leuk, een kleine brouwerij, met een enthousiaste eigenaresse die vertelde over alle onderdelen van het brouwen. Het enige wat ons niet helemaal duidelijk is, is wat malt is. Het is de basis van het bier, naast de hop dan. Emy mocht het bier ook proeven, maar vond het nog steeds niet lekker.

Na de brouwerij hebben we bij de supermarkt wat bladerdeeg broodjes gehaald en wat te drinken. We hebben die al lopend langs de rivier opgegeten. 
We hebben de Katholieke en de Anglicaanse kerk in Keswick bekeken. Heel verschillend, maar allebei erg mooi. De katholieke, nieuw met een indrukwekkend altaar en de Anglicaanse erg oud, met oude mozaïeken, herdenkingstabletten en wat ons opviel, heel hoge grafstenen.

In Keswick zat tot dit voorjaar, de Derwen potloden fabriek, daar was ook een klein museum bij, dus dat hebben we ook maar bekeken. De geschiedenis van potloden, maar ook hoe ze in de oorlog in deze fabriek potloden maakten die hol waren en een kompas en kaart erin hadden, waarmee krijgsgevangenen konden ontsnappen.

In Keswick was ook een Christelijke conventie, we hebben een kijkje genomen in de boekenwinkel die speciaal voor dit doel geopend was in het dorp in een grote tent. Martin vond een aantal CD's en Emy een paar boeken die hadnig zijn voor het werk. We ontmoeten er ook nog een Noor, Emy's Noorse vest en Martin's trui met "Norge/Norway) er op doen het goed. we zijn nu al een aantal keer door middel van de truien of het nummerbord met mensen aan de praat gekomen.

Bij de supermarkt hebben we wat eten gehaald en daarna hebben we de wandeling weer naar de tent gehaald. Ondertussen hebben we ook allebei een nieuwe regenjas. Martin had geen goede regenjas meer en die van Emy was nou niet echt lichtgewicht. Dus nu hebben we er allebei eentje die je met een beetje geluk weer in een klein zakje kan opvouwen. We hebben ze nu ook al aardig wat keren nodig gehad, aangezien we nog steeds wisselend weer hebben met regelmatig regen.

We hadden als avondeten Lamb Rogan Josh, lamsvlees in een pittige Indiase saus. In de supermarkt is er meestal een grote keuze in Italiaans, Indiaas, chinees en Engels halfklare maaltijden. Ook is er een goede keus in toetjes, dus we eten elke avond goed.  Het valt ons wel op dat eten in de supermarkten erg goedkoop is vergeleken bij ons in Noorwegen.

In Keswick zit ook een "Norwegian shop" dus daar hebben we ook maar even een foto van gemaakt.

Nadat we in de boekentent waren geweest waren we ook wel nieuwsgierig naar de rest van de conventie. We zijn daarom naar de avondbijeenkomst geweest. Het was een goede avond, goede muziek, met een band, goede preek en interessante onderwerpen. De conventie is gericht op het helpen van Christenen om een goede christelijke levensstijl te ontwikkelen. Praktische dingen dus.

's Avonds waren we allebei kapot van het vele lopen, alleen de nieuwe buren waren ook moe blijkbaar en snurkten hard. Samen met de regen werd het een wat onrustige nacht.

Vanmorgen bleef het regenen, dus hebben we de binnentent maar weer apart opgeborgen en de buitentent in de vuilniszak, zodat niet de hele achterbak vol met water komt te liggen.

En nu zijn we onderweg in Schotland. Hoever we precies rijden vandaag weten we nog niet, dat ligt aan het weer, de omgeving en hoeveel zin we hebben.

 

 

Dinsdag 15 juli 2008 (foto's)

We zijn nu op een camping in Keswick, in het Lake District, dit is een gebied met bergen en meren, erg mooi. 

Gisteren zijn we vertrokken uit Shrewsbury, we zijn toen richting Manchester gegaan. Voor Manchester ligt Trafford. Hier ligt Old Trafford Road, met het Stadion van Manchester United. Aangezien de meeste van jullie wel weten dat we niet echt museum gangers zijn, zoeken we graag andere culturele uitjes. In dit geval dus het Stadion, We hebben het museum (ja toch een museum) van het stadion en de voetbalclub bekeken en daarna een rondleiding van meer dan een uur gehad door het stadion, erg leuk. Van der Sar voetbalt nog voor deze club vanuit Nederland en Solskjær doet er nog dingen vanuit Noorwegen. Erg leuk!

Hierna zijn we naar Stafford Centre geweest, een immens groot winkelcentrum, heel leuk gebouwd en binnenin ook allerlei grappige details, kolommen, balustrades, een als een scheepsdek opgebouwd terrassen deel met eettentjes etc. Hier hebben we lekker geluncht.

We reden door naar Littleborough, een leuk plaatsje buiten Manchester waar we een camping vonden. Het lag aan het einde van de Pennines, heel pittoresk tussen de heuvels, aan een meer, schapen overal en smalle weggetjes. Heel eenvoudig ook. Maar de WC's waren schoon, dat is ook belangrijk. Voor de douches moest je speciale muntjes hebben, dus deze keer geen douche, doen we op de volgende camping wel weer.

Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan, in de miezer regen. Voordat de grote buien losbarsten waren we met het hele gebeuren weer in de auto. 
We reden naar het Lake district met de hele tijd dikke regen buien, maar we konden de tent redelijk droog opzetten. 

Na heerlijke Nederlandse extra gevulde tomatensoep als lunch te hebben gegeten, hebben we onze korte broeken sandalen en regenjassen aangetrokken om het dorpje te bekijken. Leuke kleine winkeltjes en zoveel outdoor winkels hebben we nog nooit bij elkaar gezien!! Op elke hoek zat er wel eentje, we denken er bij elkaar wel 20 te hebben gezien.

Nu zitten we weer lekker bij de tent, af en toe een zonnetje, maar de regen blijft nu weg.

 

Zondag 13 juli 2008 (foto's)

Ja hoor, nu staan er ook eindelijk foto's bij dit vakantie verhaal. We zitten op dit moment in "the grapes" een gezellige pub in Shrewsbury, te genieten van een lekker toetje en een kopje thee en koffie. (En een internet verbinding)

Gisteravond hebben we een rondje gelopen door Shrewsbury, uiteindelijk hebben we met wat dwalen het hele centrum gezien. Vanuit de auto hebben we ergens een netwerkje binnengedrongen. Maar dat is eigenlijk illegaal, dus echt rustig zaten we niet. vandaag wel, hier in de pub hoort het bij de service! Gelukkig zitten ook de stopcontacten in de buurt, dus nu kunnen we rustig internetten.

Vanmorgen werden we heerlijk uitgeslapen wakker, we hebben rustig ons ontbijt en toilet gemaakt. Kwart over negen lieten we de tent even achter ons, om in de Abbey naar de kerk te gaan. Een fijne avondmaalsdienst, waar we beiden van genoten.

We hebben weer een paar winkels bekeken en daarna bij de tent een heerlijk soepje gegeten en van de zon gebruik gemaakt. We hebben nog niet zo heel erg veel zon gehad, dus als hij er is, dan moeten we ervan genieten.

Nadat we de hele Sunday Times doorgewerkt hadden, een hele middag "werk", hebben we ons avondeten klaargemaakt, boeuf bourgignon (hoe schrijf je dat?) met pasta.
Nu zitten we hier in de pub van ons toetje te genieten en onze foto's op te laden. 

Nog even over het verkeer hier in Engeland. In het zuiden rijden ze echt als gekken, over smalle weggetjes met hoge heggen, waar je geen idee hebt wat er achter de volgende bocht komt, rijden ze meer als 90 km per uur. HEt is al moeilijk genoeg om te wennen aan het links rijden, en dan rijden ze ook nog zo!
Maar goed, het rijden gaat verder prima, Emy heeft zich er nu ook al een paar keer op gestort. 
Morgen gaan we verder richting Manchester en de Lake District.

 

Zaterdag 12 juli 2008 (vakantiefoto's)

Vanavond gaan we eindelijk de boel opladen, dan komen er drie nieuwe logs van deze week, dus klik snel naar hier, voor het eerste nieuwe log.

Vanmorgen waren we allebei weer op tijd wakker, er waren een boel vogels op en om de camping. Rond kwart over negen reden we de camping al weer af. Op de radio kregen we te horen dat het overal veel geregend had deze nacht, gelukkig hadden we er zelf weinig last van. Wel is het best fris, rond de 12-13 graden hier. Maar we hebben toch nog bijna elke dag de sandalen aan. Alleen als we bij de tent zitten is het warme trainingsbroek met dikke sokken.

Vandaag hebben we een mooie route gereden, langs de A40 en A49, naar Hereford, via een kerkje in Kilpeck naar Ludlow en uiteindelijk door naar Shrewsbury, waar we een mooie camping hebben gevonden voor het weekend.

Dit is een mooie regio, heuvels, akkers, velden, bos, en mooie vakwerk huizen en middeleeuwse stadjes. In Ludlow hebben we in een pub heerlijk geluncht en daarna lekker door het stadje gewandeld tot het begon te regenen.

De tent staat nu op Oxon Campsite in Shrewsbury, een mooie camping, met schone wc's en voldoende douches. Hier blijven we tot maandag. Dit is een camping met een speciaal gedeelte alleen voor volwassenen. In eerste instantie kregen we wat vreemde ideen bij het bordje "adults only" maar uiteindelijk bleek het heerlijk rustig te zijn zonder kinderen om de tent heen!

Er zijn best een aantal campings in Engeland die alleen volwassenen willen, maar de meeste zijn ook ingericht voor kinderen.

 

Vrijdag 11 juli 2008

We hebben weer een drukke week achter de boeg. De hele week 1 keer het internet op geweest bij iemand anders op de computer en een paar keer de mail gecheckt via de mobiel. De techniek staat voor niets, maar nu willen we wel even ons weblog opdateren, dus we hopen morgen onderweg ergens een internetverbinding te vinden.

Maandagochtend zijn we op tijd opgestaan, we hadden precies voor de eerste grote regendruppels alle spullen in de auto en konden beginnen aan ons rondje Nederland.
Eerst in Goor even langs het Kruidvat. Er zijn een aantal dingen die goedkoper en makkelijker te krijgen zijn in Nederland, dus die moesten we even aanvullen. 
In Heesch zijn we bij de supermarkt geweest, de C1000. Ontbijtkoek, de verse van de bakker, borrelnootjes, Grolsch bier, filet americain, extra gevulde tomatensoep en ander noodzakelijk kwaad voor de vakantie.
In Schijndel moesten we naar "de Wit" de grote kampeerspecialist. Daar hadden we toch al een aantal dingen die we moesten hebben, maar aangezien onze kooktoestel ook die ochtend benzine begon te lekken, werd het toch een noodzakelijk kwaad om daar ook voor te gaan kijken.
Natuurlijk zijn er dan geen reserveonderdelen te krijgen. We willen geen risico's nemen met benzine, dus kijken voor een andere oplossing. Toevallig hadden ze net hetzelfde kooktoestel in de aanbieding met een korting van 40%, dus hebben we dezelfde gekocht. Een aantal onderdelen van de oude hebben we bewaard en de rest bij de recycling op de camping gezet later die dag.
We hebben ook nog tentstokken gekocht voor onze tarp, zodat die ook goed opgezet kan worden. Nog een zakje voor de slaapzak, de andere is verdwenen in de vrachtwagen van Martin en als toetje voor de lunch nog een broodje kroket.

Hierna reden we door richting Belgie en Frankrijk. Het weer was ondertussen wat ruwer geworden, met veel wind en regen. We hadden weinig zin om te stoppen en de tent op te zetten op het lege landschap tussen Oostende en Calais, dus besloten we om verder te rijden.
Vanwege het slechte weer (wind) en Emy's reisziekte hebben we de Eurotunnel genomen over het kanaal. We kwamen om 6 uur aanrijden en 20 minuten later stonden we al in de trein. Tien over zeven stonden we in Engeland. Door het tijdsverschil was het daar pas tien over zes en konden we na het kopen van een goede wegenkaart rustig op zoek naar een camping.

In Engeland willen niet alle campings tenten op hun terrein, en bij de eerste camping kregen we dus een "nee", maar gelukkig hadden we al snel de volgende camping gevonden, die ons wel wilde hebben.

In St Mary's Bay, een grote camping, met veel stacaravans en seizoensplaatsen, maar ook een groot tentenveld. Aan beide kanten stonden ook Nederlanders, maar later kregen we ook Engelse buren. De Nederlandse buren kregen de Telegraaf van die ochtend en met de Engelse buren nog wat over de tent gepraat. De douches waren gratis, dus daar hebben we ook gebruik van gemaakt.
We aten pasta uit een zakje met pestosaus, best lekker, echt zo'n campingdiner.

Dinsdagochtend gingen we redelijk op tijd op pad. We brachten een bezoek aan Rye, een oud stadje, voor we doorreden naar Bristol, voor de pier en aan het Pavilion, het zomerpaleis van een van de koningen van Engeland. Erg mooi, chinois interieur met wat andere invloeden. We kregen een soort telefoon als gids mee, daar kon je dan telkens het kamernummer intikken en kreeg je uitleg over de kamers waar je was. Erg handig, je kon je eigen gids dan ook gewoon stoppen als je het zat was.

Bij de informatie van Brighton hadden we een lijstje met campings gekregen, hier zat ook een camping bij in de richting die wij wilden gaan. Het bleek een boerencamping te zijn, zonder douches, maar wel met WC, zonder borden die erheen wezen of iets dergelijks. Uiteindelijk waren we de enige gasten en hebben we een rustige avond gehad. We aten heerlijke Chicken Korma bij de Tesco's vandaan. Heerlijk om weer keus te hebben in die grote supermarkt.

Woensdagochtend stonden we rustig op en gingen we weer op pad, nu was het heel erg regen weer, de tent was drijfnat en het bleef ook de hele dag regenen. In Southhampton hebben we wat gewinkeld, maar het bleef de hele tijd stortregenen, dus buiten het winkelcentrum hebben we niet veel gedaan. 
We kwamen rond drie uur aan in Yeovil bij Julia, waar we kennis mochten maken met haar zoontje Ollie van bijna twee jaar die we alleen van de foto kenden.
Het werd een avond van bijkletsen en thee drinken. Ondanks het feit dat we elkaar al 5 jaar niet meer hadden gezien, konden we gewoon verder gaan, waar we gebleven waren. 

Donderdag zijn we uit geweest met Julia en Ollie. We reden rond half elf naar Lyme Regis, een kustplaats met Unesco landschap. Martin en Ollie hebben heerlijk in het zand gespeeld op het strand terwijl Julia en Emy de tweede hands boekwinkel goed bekeken. We lunchten bij een leuk zaakje, Ollie gedraagde zich erg goed, nadat hij het even uitgeleefd had, en at zijn hele kaastostie op in dezelfde tijd als wij nodig hadden voor onze eigen lunch.
Na een rondje door het hele dorp en genieten van de wind en de zee, gingen we weer op huis aan. We stopten onderweg bij Les en Carol op de boerderij Oathill farm, Les was de Best man van Jay, Julia's man, terwijl Emy Bridesmaid was voor Julia, dus bekende gezichten. Ollie genoot van de dieren op de boerderij en wij van een echte Engelse Cream Tea, oftewel scones met clotted cream en jam, versgebakken in de tearoom op de boerderij. 
Op de terugweg vielen beide heren in slaap op de achterbank, erg lief, hoewel Ollie niet zo lief was toen hij wakker werd. Hij was net zo lekker in slaap en wilde niet wakker worden. Door zijn moeheid overmand duurde het even voordat hij weer vriendelijk mee wilde doen met de rest van ons, maar daarna was hij weer hartstikke lief.

Julia had 's avonds weer heerlijk voor ons gekookt, lasagna met als toetje een citroentaart, heerlijk, in de keuken is het ook altijd goed praten, terwijl Martin een mannenonderonsje had met Ollie.

Vrijdagochtend was het weer tijd voor afscheid nemen. Altijd weer de vraag hoe lang het nu duurt voor we elkaar weer zien.

Martin had per ongeluk Julia's jas meegenomen, net zo'n groene fleece als Emy heeft, maar eentje is genoeg, dus die van Julia moesten we later weer op de post terug sturen, als het goed is heeft ze hem zaterdagochtend weer.

Bath was onze stop voor de dag. We hebben de oude Romeinse baden bekeken, De abdijkerk, de kleine straatjes, en een pub voor een goede lunch. We hebben nu ook een mooie nieuwe theemuts gekocht, daar waren we ook al een tijdje naar op zoek.

's Avonds zijn we neergestreken in Slimbridge, een klein plaatsje aan de rand van de Cotswolds, aan een kanaal met de speciale kanaalboten. We hadden geluk dat ze nog een plaatsje hadden, want eigenlijk was het vol voor het weekend. Morgen dus maar even vooruitbellen naar een paar campings die we op het oog hebben, want we moeten ook nog de was doen. Hopelijk vinden we ook snel een goede internet verbinding.

Als avondeten hadden we weer een maaltijd van Tesco, heerlijke pasta met kip en bacon. We zijn allebei erg moe, dus het wordt een vroeg avondritueel vandaag.

Van de week hebben we nog even contact gehad met ons oppasgezin. Ze hebben het naar de zin in Åndalsnes. De poezen zijn redelijk aan ze gewend, alleen Abeltje heeft nu geleerd om de hordeur open te doen, dus er moet ekstra deurcontrole gehouden worden. Ook zijn beide poezen van de partij als de kinderen lekker gaan badderen.

 

Zondag 6 juli 2008 

Tja, daar zitten we dan, voor ons tentje, in Enter, gemeente Rijssen, Nederland. Nederlandse buren, Nou ja, Nederlandse boer. We staan op SVR camping 'n Stork. Een kleine boerderij camping tussen Goor en Rijssen.

Zaterdagochtend zijn we rond kwart voor acht vertrokken uit Åndalsnes. Theo, Meintje en de kinderen sliepen nog, dus we hebben maar even op de deur geklopt om te vertellen dat we weggingen. Ons lawaai van luchtbed leeg laten lopen en auto inpakken heeft ze tenminste niet gestoord.

We hadden het redelijk rustig op de weg, eigenlijk wel tot aan Lillehammer, daarna begon het vakantie verkeer pas wat op gang te komen. 

Na Hamar begonnen er allerlei wegwerkzaamheden, maar het verkeer reed redelijk door. Bij Oslo kregen we een fikse regenbui en hebben we even getankt. Daarna waren we al redelijk snel bij de grens. In Zweden moesten we een kaart kopen van het land, want die konden we niet meer vinden. De eerste stop over de grens was een typisch Harry winkelcentrum, speciaal gemaakt voor Noren die goedkoop over de grens willen winkelen, maar bij het tankstation hadden ze een mooie kaart van Zweden voor ons. Bij het tankstation stonden ook Noren hun auto's bij te vullen, maar ook allemaal losse jerrycans. Nou is de benzine in Zweden goedkoper dan de rest van Scandinavië, maar ook goedkoper dan Duitsland en Nederland!

We zijn doorgereden naar Tvååker, daar was een kleine doortrekcamping, Himle campingplass, met een mooi plekje in de avondzon voor ons. Ondertussen was het 7 uur en hadden we bijna 11 uur aan een stuk doorgereden. We hebben een pasta maaltijd voor onszelf gemaakt en daarna hebben we nog een ijsje gekocht bij de plaatselijke benzinepomp, verder nog wat brood, want dat waren we vergeten en twee wunderbaum voor Martin met de vlaggen van Denemarken van Zweden.
Op de camping waren er allerlei soorten gasten, zigeuners, Duitsers, Nederlanders, maar ook een Zweed met een aangelijnde kat aan de voortent. Misschien kunnen we Abeltje en Eva de volgende keer meenemen?

We zijn na een kopje koffie en thee lekker gaan slapen, altijd weer spannend de eerste nacht in de tent, maar op het luchtbed hadden we al een nacht geoefend, dus dat ging goed. De eerste middernachtelijke wandeling naar het toilet is altijd vervelend, maar gelukkig was het nog redelijk licht hier en droog, we zullen vast nog wel andere nachten gaan krijgen.

Rond zeven uur waren we weer op en probeerden we in ons vakantieritueel te komen. Water koken, wassen, douchen en daarna ontbijten en de tent opruimen.
Kwart over acht reden we weg van de camping. 
We hebben nog even getankt in Zweden. Of het nou echt zoveel goedkoper was weten we niet, want de wisselkoersen zijn ons niet helemaal duidelijk, maar echt duurder dan Noorwegen leek het niet.
Om 10 uur reden we de boot op van Helsingborg (Zweden) naar Helsingør (Denemarken) het was rustig weer dus we hebben even op het zonnedek gestaan. De overtocht is net 20 minuten, dus genoeg om je auto uit te komen en hem weer op te zoeken.

In Denemarken reden we de snelweg maar gewoon af. We hadden af gesproken om te stoppen voor een Pølse in Denemarken. Eerste poging was bij een tankstation, Nou is ons Deens niet zo goed, dus we eindigden met een pølse zonder iets erbij, niet helemaal goed dus. We deden daarna nog een poging bij een wegrestaurantje ernaast, hier hadden ze wel de "ristet pølse" die in dat broodje met mosterdsaus, remoulade, gebakken uitjes en dunne augurkplakjes er bovenop. Dus missie geslaagd. Hiermee ging ook het laatste Deense geld.

Om 14.15 uur hadden we de veerboot in Rødby, hier zaten we ook lekker op het zonnedek aan een tafeltje. Er kwam een Noorse familie bij ons aan tafel zitten, met een grote kaart van Europa. Al snel was duidelijk dat de reis van hen nog niet helemaal gepland was en de wensen van de diverse familieleden gingen van Zuid-Frankrijk naar Griekenland tot Engeland. Uiteindelijk besloten ze om richting Berlijn te gaan.
De overtocht naar Puttgarden duurde 45 minuten, ook hier rustig weer, dus geen zeeziekte.

Duitsland blijft vervelend om doorheen te rijden. We konden best regelmatig 120 rijden, maar ook hele stukken met wegwerkzaamheden en een paar keer langzaam rijdend verkeer, voor Hamburg, Bremen en Osnabruck. Maar ook hier kwam een eind aan, toen we om 7 uur de Nederlandse grens over reden. 

Na Almelo gingen we de snelweg af richting Goor, hier kwamen we eerst bij een kampeerboerderij, die geen tenten wilde, maar we werden doorverwezen naar 'n Stork een kleine boerencamping een paar kilometer verderop richting Enter. Een mooie camping, erg rustig, een aantal seizoenplaatsen en midden in een fietsgebied. Een aanrader voor fietsliefhebbers zonder kinderen. Want het is een "rustige" camping. 

Hier hebben we snel de tent opgezet en zijn we het dorpje Enter ingereden. Hier vonden we een bank en een snackbar. Dus met geld op zak hebben we bij de snackbar patat oorlog en een fricadel speciaal, elk besteld. Heerlijk! Martin scoorde er ook nog een zakje autodrop, zijn lievelingsdrop! Dus het was weer een goede avond.

De Noorse auto valt wel op. We werden aangesproken in het Noors, door een wat oudere man die in de jaren 70 zelf 5 jaar in Oslo had gewoond. We kregen dus allerlei mooie verhalen te horen en konden ervaringen uitwisselen.

Op de camping konden we de boer betalen en hebben we nog even rustig naar de sprinkhanen geluisterd met uitzicht over de open velden met paarden en mais. 

 

 

 

 

Zaterdag 5 juli 2008  (Foto's)

Zo'n laatste week voor de vakantie is altijd druk. Vorige week zaterdag zijn we overdag een rondje dorp gaan doen, uiteindelijk werd het een groot rondje en kwamen we pas laat in de middag weer terug. Boodschapje hier, praatje daar, in het dorp waren de Åndalsnes dagen. Martin heeft weer een nieuwe t-shirt van het fjellfestival gekocht. 
Op Trollveggen waren ze net aan het basejumpen, indrukwekkend gezicht, alhoewel het ook spannend is, want het is al sinds 1984 verboden, door een aantal dodelijke ongelukken.

's Avonds kwamen Hilde en Anita op bezoek, lekker gekletst en natuurlijk weer wat later dan gepland.

Zondagochtend moest Emy weer voorgaan in een dienst, nu een openluchtdienst op Kors gamle kirkegård, oftewel de oude begraafplaats van Kors. Daar stond van 1480 tot 1900 een kerk. Na het verplaatsen van de hoofdweg werd ook de kerk verplaatst. Nu is de begraafplaats een soort monument. Elk jaar wordt er eind juni een openluchtdienst gehouden. 
Het was doop en er waren 96 mensen aanwezig. Erg fijn om buiten een dienst te hebben. Het ligt er erg beschut tussen de bergwanden en midden tussen de bomen.
Martin speelde voor de dienst nog voetbal met de kleinkinderen van de koster tussen het altaar en de eerste bank. Zo'n gelegenheid moet je natuurlijk gebruiken.

Na de dienst zijn we even thuis geweest, daarna hadden we een afspraak bij Gerd, en kennis uit de kerk. Zij heeft voor ons walvisvlees klaargemaakt. Erg lekker en goed gezelschap.
Walvis smaakt een beetje als kortdradig draadjesvlees. Zo ziet het er ook uit.

Maandag tot en met donderdag werd er weer hard gewerkt aan het huis. Maandag lagen de nieuwe shingles zover dat de schoorsteen er dinsdag op kon en woensdag werd de steiger weggehaald en de boel opgeruimd. Het is lekker dat de rommel nu aan de kant is.

Er moest nog wel een hoop opgeruimd worden in de tuin, spijkers, stukjes shingle, stukjes van de windveren en andere resten, maar ook dat lukte aardig, nadat we donderdagavond het gras ook geknipt hadden.

Dinsdagavond kwam de bijbelstudiegroep bij ons, we hadden een zomerafsluiting met zelfgebakken ontbijtkoek (recept van Simone uit Førde) en cake met aardbeien en slagroom. De aardbeien hier zijn weer heerlijk zoet en zomers. Vooral de ontbijtkoek viel bij iedereen goed in de smaak en er werden vier recepten uitgedeeld.

Woensdagavond zijn we nog naar Unhjem geweest, Hilde gaat weer terug naar Nederland als we op vakantie zijn, dus moesten we afscheid nemen. Omdat de ontbijtkoek de avond er voor zo goed bevallen was, hebben we er nog eentje gemaakt. Ook deze viel in goede aarde, geen kruimeltje meer over.
Het is altijd even vervelend om afscheid te nemen, maar met internet kan je toch goed contact houden. Hilde wil graag volgend jaar weer langskomen. Het leven op de boerderij op Unhjem bevalt haar erg goed.

Donderdag en vrijdag moest er nog wat gedaan worden in huis, want als je een oppas krijgt in huis, dan moet het toch wel netjes zijn. Het waren ook net de tropische dagen, maar goed 30 graden buiten is genoeg reden om binnen de airco aan te zetten en dan gaat het wel.

Donderdagavond ontdekten we dat het luchtbed lek was, dus die moest ook nog vervangen worden. Gelukkig heeft Åndalsnes allerlei soorten winkels en had Max Fritid nog een twee persoons matras, de rest had alleen 1 persoons. 

Nu zijn we dus klaar voor de vakantie. Vroeg vertrekken en dan lekker genieten.

Op Eva en Abeltje wordt gepast, dus daar hoeven we ons geen zorgen over te maken.

 

 

 

Zaterdag 28 juni 2008   (Foto's)

Abeltjes wuppie is weer gevonden! Terwijl we vorige week afsloten met het trieste nieuws dat wuppie weg was, hebben we nu goed nieuws, de wup lag in de berging.
Ondertussen gaat wuppie slapen als wij gaan slapen (op een hoge plek waar Abeltje niet bij kan) en als we weg gaan leggen we wuppie ook op een veilige plek, zodat Wuppie minder kans heeft om weg te raken.
Regelmatig ligt wuppie onder de kast of onder de bank, dan is Abeltje weer aan het mauwen op die plekken. Maar ze vind het zoeken onder de kast en bank ook zo leuk dat ze ook wel eens staat te mauwen, maar dan ligt de wuppie ergens anders in de kamer.

Zaterdag hebben we de laptop weer eens goed opgeschoond en de extra hardeschif opgeruimd. Nu hebben we alles bij ons wat we nodig denken te hebben aan data. 
Zo'n klusje duurt toch altijd weer best wel lang, foto's moeten verkleind en overgezet, andere bestanden moeten eerst gekopieerd worden voor ze kunnen worden gewist.

Martin deed ondertussen de deuren nog een keer met groen. Het ziet er nu weer mooi en fris uit, tenminste voor zover we het kunnen zien met de steiger voor de deur.

Zondagochtend hebben we heerlijk uitgeslapen. Behalve de Deense dominee waren er geen diensten in de buurt, dus we hebben die dienst maar overgeslagen. We zijn naar Eikesdalen gereden. Rit van ongeveer 110 km. Veel smalle wegen, langs steile fjordwegen, over bergpassen en dan kom je uit bij de Mardalsfossen, een erg hoge waterval, 655 meter, met de vierde hoogste val, 293 meter in de wereld. Hij is gekozen tot derde mooiste waterval in de wereld.
Vanaf de parkeerplaats was het nog 3 km lopen het dal in/op naar de onderkant van de waterval. Een erg mooi smal pad, met een redelijk hoogteverschil en prachtige bomen, struiken en bloemen langs het pad.
Mardalsfossen is sinds 1974, een zogenaamde gereguleerde waterval die alleen van 20 juni tot en met 20 augustus van 9.00 tot 21.00 een vrije val heeft, de rest van de tijd gaat het water door naar de waterkrachtcentrale bij ons in Rauma in de bergen om electriciteit op te wekken. Nou ja vrije val, er wordt 3m3 per seconde losgelaten. Maar zelfs met een gereduceerde hoeveelheid water is het nog steeds een erg indrukwekkende waterval.

Maandagochtend kwamen er geen timmerlieden opdagen, dinsdag en woensdag ook niet, pas donderdagochtend zaten de twee jongens weer op het dak. Waarschijnlijk regende het maandag en dinsdag te hard, wat de reden woensdag was, daar gaan we ons maar geen zorgen over maken. Vrijdag was het weer een halve dag werken, dus om half een waren de jongens plotseling weer verdwenen. Deze keer hadden ze iets beter opgeruimd. De zaagtafel stond netjes aan de kant. Rommel die naast de container was gevallen was opgeruimd, alleen de electriciteitskabels en kabels van de compressor lagen nog overal. Ook de spijkers die op de straat lagen hebben we maar een beetje opgeruimd, we willen geen lekke banden en de buren ook niet.
Ondertussen hebben we nog wel een schoorsteen en een ontluchtingskanaal in de tuin staan, net als alle windveren. Nou ja, het deel wat niet gebruikt wordt om het zeil over het dak vast te timmeren.
De brandmelder valt elke keer open van het lawaai en gedonder op het dak, en soms trilt het servies in de servieskast. Maar goed, meer dan de helft is af. Alle oude shingles zijn nu van het dak af en ongeveer 60% nieuwe ligt er weer op. De nieuwe dakgoten zitten overal. Nu alleen nog de regenpijpen.

Dinsdag had Emy haar eerste zelfstandige begrafenis. Dat was best wel erg zwaar, maar fijn om deze laatste dienst aan iemand te kunnen bewijzen.
Het was een lange dienst, met veel mensen die nog een laatste groet wilden brengen en bloemen tot achterin de kerk. Omdat het een vrij jonge vrouw was, van net 50, werd het ook best emotioneel voor veel mensen. Er waren ook weer redelijk wat bekenden. Het was heel erg slecht weer, dus er bleven niet veel mensen bij het graf staan, na het zakken van de kist.

Verder was het een vrij rustige week voor Emy, voorbereiden van een begrafenis kost erg veel energie en verder was er alleen de dienst voor komende zondag. Tussendoor nog de nieuwe aanmeldingen voor belijdenis volgend jaar in de computer gezet, zodat we daar ook een goed overzicht van krijgen. Er komen nog steeds aanmeldingen binnen.

Martin's vrachtwagen is deze weer eindelijk gerepareerd. Een aantal maanden geleden is er een wetswijziging doorgevoerd, dat bij zijn soort vrachtwagen, de bumper uitgeschoven moet kunnen worden. Om te voorkomen dat bij ongelukken auto's onder de vrachtwagen schuiven. Een collega was al een keer gestopt door de politie. En er was ook wel een actie geweest op de werkplaats om te vervangen, maar deze was weer gestopt. 
Na veel aandringen en werkorders inleveren werd nu eindelijk de vrachtwagen opgeroepen. Vorige week wilden ze het ook al doen, maar toen was er geen vervangende vrachtwagen en gewerkt moet er worden! Maar nu kon het eindelijk. 
Eigenlijk zou de reparatie 1 dag duren, maar de twee monteurs hebben een wat andere manier van werken, of zou ik beter niet-werken kunnen zeggen. Dus werd het weer twee dagen. Maar goed, met de verf nog nat, kon hij dan toch worden afgeleverd. Wat er behalve de bumper aan gedaan is, weten we niet zeker. Alleen vond Martin een nieuwe oliepeilstok.
Martin reed één dag in de 17, dat is een Volvo met automaat, en wilde eigenlijk zijn eigen vrachtwagen niet meer terug. Als je een dag in een automaat rijdt ontdek je eigenlijk pas hoe vaak je normaal moet schakelen.

Volgens de weerberichten komt de zomer er in de loop van volgende week weer aan. Deze week was het veel regen en temperaturen rond de 10 graden. Het is sankt Hans geweest, oftewel midzomernacht, maar dat was maandagavond met veel regen, dus het is niet overal gevierd. Aangezien wij gewoon de volgende dag moesten werken hebben we geprobeerd op tijd naar bed te gaan.
Donderdag was het eindelijk een keertje droog en hebben we meteen drie wassen achter elkaar gedraaid. Eindelijk weer een keer het einde van de wasmand in zicht. Als het niet noodzakelijk is, wachten we vaak met was tot het weer mooi weer is. Alleen werkkleding moet natuurlijk wel in het weekend. Die hangen we op, op het rek in huis, of soms in de droogkast.

Woensdagavond zijn we nog op bezoek geweest bij Anita, Annie, Enne en Hilde. Anita was geslaagd voor het mondelinge gedeelte van de Noorse spraaktoets, dus dat moesten we even vieren. We gaan er voor het gemak maar van uit dat ze het schriftelijke gedeelte ook heeft gehaald.

Donderdag heeft Emy weer wat kasten opgeruimd en vrijdag alle kleden op het balkon uitgeklopt en goed gezogen, op de rand van het balkon, dus lekker op goede werkhoogte, ze zijn nu dus weer lekker schoon.

Verder gaan we rustig door met de voorbereidingen van de vakantie, nog maar een weekje, dus donderdagmiddag heeft Emy alleen de tent opgezet, en de luifel/tarp uitgeprobeerd. We hebben hem samen weer afgebroken, want de voorspelde regen liet nog wat langer op zich wachten.

Er zijn ook weer nieuwe foto's.

 

 

 

Zaterdag 21 juni 2008  (Foto's)

Martin's vader en Alie hadden besloten dat ze op zaterdag voor ons in de tuin wilden werken. De hele tuin is dus goed onder handen genomen, gras overal bijgeknipt, randjes aangelegd, bollen opgeknoopt, en voor alles hebben we advies gekregen hoe we het het beste kunnen laten groeien. De tuin ziet er weer top uit!

Martin heeft samen met zijn vader na het tuinwerk de nieuwe hordeur in elkaar gezet. Deze hordeur van Bruijnzeel, was uiteindelijk de helft goedkoper en de helft minder arbeidsuren dan de hordeur die Martin zelf gemaakt had van losse onderdelen. Ook de katten weten nog niet hoe ze hem moeten open krijgen, dus dat is ook voor ons erg belangrijk

Dus een bedankje aan Pa en Alie voor al het werk dat jullie voor ons hebben gedaan.

Het leek ons wel een goed idee om al ons bezoek een werkje te geven als ze bij ons op bezoek komen. Zoals nu bijvoorbeeld de tuin. Het is onze eerste tuin, dus we rommelen er soms maar een beetje op los, met behulp van wat boeken en adviezen van mensen om ons heen. Het is dan fijn om iemand op bezoek te hebben die dan gewoon voordoet wat er moet gebeuren.
De keukendeurtjes hangen bijvoorbeeld scheef en het lukt ons niet om ze recht te krijgen, dus iemand die dat goed kan, is helemaal welkom bij ons. 

Zaterdagavond zijn we uit eten geweest bij Mama Rosa, de turkse Italiaan bij ons in het dorp. We hadden alle vier weer heerlijke a la carte gerechten. 

Martin eet verder alweer een paar dagen heerlijk aan drop en salmiaklollies. Ook de levenswarenkast is bijgevuld met Bobotie, Kofta, andere wereldgerechten, zuurkool, rookworst, satesaus, currysaus en andere gemiste levensmiddelen.

Zondagochtend hebben we allemaal wat uitgeslapen en daarna heerlijk in het zonnetje ontbeten. Daarna was het weer tijd voor Pa en Alie om te vertrekken. Martin had een mooie route voor ze uitgezocht over wat bergen en andere mooie delen van het land.

Wij hebben het verder de rest van de dag rustig aangedaan. Nog wat dingetjes in huis gedaan en lekker uitgerust.

Maandag begon het grote werk aan het huis. De timmerman had vrijdag al een aanhanger met steigers bij ons neergezet. Vanaf 7 uur begonnen ze die op te bouwen. Aan de achterkant in de tuin en aan de zijkant. Hierna begon het grote lawaai. De katten waren niet meer terug te vinden, Abeltje lag onder het bad en Eva onder het bed. Ogen zo groot als schoteltjes en met geen mogelijkheid eronder vandaan te krijgen totdat het weer helemaal rustig was.

Martin mocht maandag weer naar Valldal naar de komkommerkwekerij, deze keer kreeg hij geen komkommers mee, maar toen hij woensdag weer daar kwam, kreeg hij weer een zak met verse afgekeurde komkommers mee. De komkommers zijn dan te krom voor de winkel, maar dat is voor ons geen probleem.

Maandagavond hebben we nog even Unhjem gebeld. de timmerman, we waren niet helemaal zeker van de kleur van shingles, hij kwam direct en pas na het openrukken van diverse pakken, bleek dat de kleurnuances over meerdere rijen shingles pas tot uiting komen.
We ontdekten ook dat de dakgoten eerst bruin waren en daarna pas groen geschilderd en de grootste verrassing was de originele kleur van het dak, dat was namelijk eerst rood. Maar onder invloed van de zon was het even grijs geworden als de basiskleur van onze nieuwe shingles.

Dinsdag hingen de nieuwe dakgoten al aan de achterkant van het huis, en zagen we ook dat de shingles inderdaad de goede kleur hadden. Het stukje aan de achterkant boven de woonkamer was namelijk als af. Donderdag had de hele achterkant nieuwe shingles. Vrijdag werd de steiger achter afgebroken en voor weer opgebouwt.

Dinsdagochtend waren de katten weer kwijt nadat de timmerlui begonnen waren. Uiteindelijk tilde Emy nogmaals de bank op bij de derde ronde door het huis, toen viel er een pootje uit de armleuning. Zaten ze daar samen in de armleuning. Ze waren dus echt in paniek geweest. Normaal vinden ze zichzelf namelijk te groot om onder de bank te kruipen en doen ze het ook echt niet.

Emy had een vrij drukke week op kantoor en in de kerk. Er waren binnen vier dagen zes overlijdens gemeld. de eerste collega kreeg 3 begrafenissen, omdat zij ook haar wachtdienst had. een andere collega kreeg er 2, waarvan 1 waar Emy ook mee zou draaien, en de laatste begrafenis die pas aanstaande dinsdag zal plaatsvinden was helemaal voor Emy. Eigenlijk zou de laatste begrafenis voor een andere collega zijn, maar die deed wat moeilijk en op verzoek van de familie is er toen een nieuwe predikant gezocht die wel de dienst wilde doen, Emy dus.
Best een zware week dus ook, met rouwgesprekken, begrafenisvoorbereidingen en ook nog een begrafenis waar ze mee was als deel van de gemeente. De vader van een belijdeniscatechisant was namelijk ook plotseling overleden.

Emy moest woensdag ook nog even langs de dokter, ze heeft een scheurtje in haar trommelvlies, beetje vervelend, want het fluit als ze haar neus snuit. Nu dus drie weken de neus niet snuiten (ophalen dan maar) en niet zwemmen. Verder heeft ze nu ook haar eerste paar Noorse steunzolen. Ze worden hier anders gemaakt dan in Nederland, maar hopelijk gaan ze even lang mee. De eigen bijdrage is hier 400 nok (50 euro) dus goedkoper dan de 82 euro in Nederland drie jaar geleden. En de reiskosten naar Molde worden ook vergoed.

Omdat ze toch in Molde moest zijn, meteen een parasol voor de tuin gekocht, maar die konden we nog niet gebruiken omdat de steiger er stond en het eigenlijk een zooitje is in de tuin die we eerst moeten opruimen.

Donderdagen vrijdag waren de cruisebotendagen in Åndalsnes. Donderdag lag er 1 grote cruiseboot en vrijdag lagen er zelfs twee. Volgens de aanplakbiljetten zouden winkeliers buiten kraampjes hebben en er een boerenmarkt zijn. Uiteindelijk waren er drie stands met thuisgemaakte waren, wol en vilt, hout en philipijnse saté. Bij de winkeliers was niet veel bijzonders te zien. Maar de cruiseboten waren wel heel erg indrukwekkend.

Vrijdagochtend rond half tien vertrokken de timmermannen opeens, zonder iets te zeggen, opeens werd het stil, kwamen de katten weer onder het bad en het bed vandaan en gebeurde er niets meer.
We denken dat ze naar dezelfde begrafenis zijn geweest als waar Emy even later naar toe vertrok, maar zeker weten doen we het niet. Hopelijk komen ze maandag wel weer. 
Dit is trouwens normaal Noors gedrag.
Vrijdagavond hebben we ook even de tuin opgeruimd. Overal lagen stukjes shingel, pruimtabakzakjes (ziet eruit als mini theezakjes, maar dan opgekauwt) en spijkers. Het zijn niet de netste jongens, maar goed, het dak ziet er mooi uit en we zijn nog niet klaar. Als ze nou ophouden met het weggooien van hun zakjes pruimtabak in de tuin en niet hun shingles op de tuintafel of de grill neerleggen, zodat ze vastplakken, dan zouden we nog blijer zijn.
Het gereedschap dat gewoon los in de tuin lag hebben we ook maar even onder een dekzeiltje gelegd. Het is niet zo goed voor boormachines en zagen om in de regen te liggen dit weekend denken we.

Het weer is deze week wat wisselend geweest, koud, warmer, regen, droog, zon, wolken etc. we weten niet wat het nu gaat worden. Dit weekend zou het zaterdag regenen en zondag weer droog zijn. We wachten het af. Het zijn wel de langste dagen van het jaar. De zon gaat op om 3.37 uur en onder om 23.37. Daar tussenin is het schemer, maar niet donker. In Nederland gaat de zon op on 5.19 uur en onder om 22.04.

Verder zijn we onze vakantie hard aan het voorbereiden. De Noren vinden het nog steeds heel vreemd dat we niet naar Nederland gaan. Maar goed, we doen wel meer onverwachte dingen. We gaan wel via Nederland, maar dat is alleen omdat Emy bang is om erg zeeziek te worden op de boot naar Engeland.
Ons oppasgezin is zich ook aan het voorbereiden op de vakantie. Wij zijn aan het proberen om de katten voor die tijd ook nog een stukje extra opvoeding mee te geven. Maar vooral Abeltje heeft het deze periode een beetje moeilijk, want haar wuppie is weer kwijt. Zo was die er weer en zo was die weer weg. De kwijlebal is een alternatief, maar werkt niet altijd. (Kwijlebal was haar eerste speelbal, waar ondertussen de voering ook uit valt en die al zovaak in bad, waterbak en wasbak heeft gelegen dat hij met periode continue nat is geweest, met als bijnaam, de kwijlebal)

Even een kleine toevoeging. Deze week hebben alle huishoudens in Rauma (zo heet onze gemeente) een DVD toegestuurd gekregen, met een filmpje over onze gemeente. Dit filmpje staat nu ook op youtube, dus kijk hier.

 

 

Zaterdag 14 juni 2008

Nog een week van lange dagen en weinig slapen, maar wel een boel leuke dingen.

Vrijdagavond op het jongerencafe hadden we met Hilde en Anita afgesproken om zaterdag de Trollstigen op te gaan.
Hilde en Anita kwamen rond twaalf uur bij ons, waarna we bijna meteen wegreden. Onderaan de Trollstigen deden we nog een uitstapje naar het bruggetje over de onderkant van de Stigfossen. Prachtig stromend water, echt indrukwekkend.
Het was zoals altijd weer leuk op de trollstigen, nu heerlijke zon, warm en best wel wat lokale bezoekers. Ole, de saam(lap) was er weer en ook de familie uit Gjøvik had de kiosk weer bemand, fijn om dan ook weer oude bekenden te zien. We zijn naar het uitzichtpunt gelopen en hebben genoten van het uitzicht.
Aangezien Hilde en Anita allebei de rest van de dag vrij hadden gekregen kwamen we op het idee om door te rijden naar Geiranger.
Bij de veerbootkade van Linge, bleek de veerboot net de kade geramd te hebben. We moesten doorrijden naar de volgende veerbootkade van Liabygda. Hier bleek de veerboot ook schade te hebben, en er ook nog iemand gewond te zijn. De volgende veerboot kwam redelijk snel, nadat er nog een veerboot met een andere reisdoel vol was geladen. 
Zoals gewoonlijk was er weer weinig informatie van de veerbootmaatschappij.
de overtocht duurde nu ook langer dan gewoonlijk, meer dan een half uur in plaats van een 12 minuten.

Via Eidsdal reden we naar Geiranger, ondertussen was het al over zessen. In Geiranger hadden we besloten om eerst maar wat te gaan eten, bij de Naust Kroa is het altijd goed pizzaeten, dus we aten twee grote pizza's met zijn vieren. 

Na een rondje Geiranger en een bezoek aan één van de souvenirwinkels ( de rest was al gesloten) reden we weer terug naar Eidsdal, daar stonden we om 22 uur aan de kade. Er kwam net een veerboot aan, maar wij stonden in rij vijf, en zo groot was de veerboot niet. Het viel ons al op dat het een veerboot van een andere route was, en de veerboot van deze route die het nog deed aan de kade lag.
We kwamen erachter dat de veerboot aan de kade, over zijn vaaruren heen was. De andere veerboot deed zowel deze route als zijn eigen, dus het liep niet volgens het routeboekje. Na meer dan een uur belden we dan toch even naar de veerboot, hier vertelden ze dat deze na een kwartiertje zou aankomen. Een half uurtje later vertrokken we dan toch richting huis. Vanaf de overkant was het ook nog een dikke anderhalf uur rijden. Om half twee stonden we hier weer voor de deur. Veel later dan gepland. Als de veerboten goed gevaren hadden, waren we al drie uur eerder thuis geweest. Maar goed, het was wel een hele gezellige dag.

Ondanks het late uur op zaterdag moesten we er op zondag alweer op tijd uit. Emy had twee kerkdiensten, 's ochtends in Innfjorden, met twee dopelingen en acondmaal en 's avonds in Øverdalen. De eerste dienst was goed bezocht, in de tweede dienst waren er buiten de betaalde medewerkers (4 stuks) 6 gemeenteleden in de kerk. Nou schijnt dat een normaal aantal te zijn in deze gemeente. Gelukkig hoeven deze kerken zichzelf niet te financieren, de voordelen van een staatskerk.

Nadat we terug kwamen uit Øverdalen, was het tijd om afscheid te nemen van Kay Morten en Hilde, die samen met hun dochtertje Naomie een jaar naar het buitenland vertrekken en daarna in Noord-Noorwegen gaan werken. Zij hebben het jongerencafe opgestart vanuit Jeugd met een Opdracht. We kwamen gelukkig nog op tijd voor het einde van de dienst en de koffie. Natuurlijk werd het ook nu niet echt vroeg voor we in ons bed lagen.

Maandag avond begon het EK, Martin zat dus klaar op de bank, met een oranje sjaal, een oranje pet en een heleboel zenuwen. De arme katten vonden het niet leuk om met deze vreemde juichende man in de kamer te zijn en waren al snel gevlucht.
Gelukkig won Nederland, want anders was het de stress niet waard. :-) Natuurlijk sliepen we ook slecht van deze adrenaline.

Dinsdagochtend had Emy haar laatste scholenbezoek, samen met haar collega Inger Marie. Het is nog steeds niet helemaal duidelijk wie nu waar en wanneer zal werken in het komende jaar. Maar we proberen maar te vertrouwen op de beloftes die gedaan zijn over contracten e.d.

Dinsdagavond werden we plotseling gebeld dat we een bijeenkomst hadden over het jongerencafe, die was eigenlijk op een andere dag, zou toen afgezegd zijn, maar was toch niet afgezegd, dus we konden toch nog meevergaderen. Daarna kwam Bianca nog even langs en om half elf 's avonds kwamen Martin's vader en zijn vriendin Alie bij ons op bezoek voor een paar dagen. Met hen kwamen behalve het koude regenweer ook een tas vol boodschappen, een doos vol boerenbont en een tasje vol met drentse droge worst, drop en salmiaklollies voor Martin.

Woensdag was Martin jarig, hij heeft toch gewerkt, maar was gelukkig al vroeg thuis. We aten biefstuk met blauwekaas saus, gebakken aardappeltjes, bloemkool en aardbeienijs als toetje, op verzoek van de jarige. 's Avonds hadden we ook nog marsipankake.

Donderdag is Emy na een vergadering op kantoor met het bezoek naar Molde geweest, Skarstua op Skare, daarna het centrum van Molde, Ondanks de regen toch een leuke tocht.

Vrijdag was de dag van de grote tocht. We vertrokken om half tien richting Trollstigen. Nu waren bijna alle kiosken open en de fjellstua. Maar was het uitkijkplatform opeens afgesloten, want die gaat ook opgeknapt worden. Het bouwproject op de Trollstigen ziet eruit als een slecht georganiseerd onderbemand betonstort plan. Nu zijn ze op drie plaatsen aan het bouwen en de plekken om van het uitzicht te kunnen genieten worden steeds minder. Maar goed, het is er nog steeds prachtig! Ook Alie en Pa genoten van alles. We reden door naar de veerboot van Linge naar Eidsdal, deze ging nu wel op tijd, met een reserveboot. De kade was namelijk wel al gemaakt, maar de veerboot nog niet.

Op de veerboot aten we allemaal een svele, want de sveler op de veerboot zijn de beste!
Nu waren we al snel op het uitzichtpunt van de Ørnesvingen, hier zagen we de hurtigruten al liggen en prachtige watervallen.

In Geiranger hebben we lekker gesjopt en rondgekeken. De dalsnibba lag helemaal in de wolken, dus die hebben we maar niet bezocht. 

Op de terugweg hebben we in Valdal nog even een pølser gegeten en daarna zijn we weer huiswaarts gegaan, want we moesten goed op tijd zijn voor het voetbal. 

Nadat de traditionele vrijdags pizza's opgegeten waren begon het voetbal, die in het oranje geklede figuren maakten het huis onveilig, terwijl Abeltje, Eva en Emy gezellig in de slaapkamer een telefoonconversatie hielden met een andere voetbalanalfabeet. Zo had ieder wat voor zijn wils. Ook nu won Nederland weer, dus het ziet er naar uit dat de spanning in ieder geval tot de kwart finale zal voortzetten.

 

 

Zaterdag 7 juni 2008

Dit is de week geweest van late avonden en weinig slapen.

Zaterdagochtend had Emy een begrafenisvoorbereiding met een gezin, samen met haar collega Kjell, die haar inwerkt hierin.
De familie kende ze een beetje, gelukkig een oudere man, die al lange tijd ziek was, dus geen plotseling afscheid voor de familie. Dat maakt zo'n eerste begrafenis toch al wat makkelijker.

Verder hebben we de zaterdag gebruikt om de voordeuren verder af te schuren. De laklaag was half vergaan en op veel plaatsen vliegt het er in schilfertjes vanaf. De deuren zijn we erg mooi zonder de vergane lak. Het is ons nog gelukt om ze voor het einde van de middag te schilderen.

's Avonds kwamen Peter en Nicole met de kinderen langs om te barbequen. Het is hun meiden gelukt om het hek weer opnieuw te slopen, dus we moeten nu toch maar echt gaan beslissen wat we nu willen als vernieuwing.

Zondagochtend was een volle dag voor Emy, weer met twee kerkdiensten. De eerste in Isfjorden, Hen Kirke. De eerste keer avondmaal uit mogen delen. Erg spannend.
Het is nu wel duidelijk dat de zomer begonnen is. Er waren maar weinig mensen in de kerk. Maar iedereen die er was ging aan het avondmaal.

's Middags hebben we nog een rondje bruggen gelopen, je kan hier langs de rivier lopen, heen over de ene brug, terug over de andere. Dat doen veel mensen uit het dorp, dus wij ook. Emy's knie kan het nu ook redelijk hebben, dus doen we het rustig aan en genieten we van het uitzicht.

's Avonds waren we in Måndalen in Voll kyrkje. Nou komen daar normaal al niet veel mensen, maar in een avonddienst nog veel minder. Dit keer was de stand betaalde mensen tegen onbetaalde, ongeveer gelijk. We hebben daarom de dienst in het koor gehouden, een voorstel van de organiste. Deze organiste is degene waarmee de samenwerking niet zo goed gaat, maar deze keer heeft ze twee keer in Emy's dienst gespeeld op 1 dag, zonder ziekmelding of ruilen met collega's. Dan ook nog het goede voorstel om de dienst in het koor te houden, en we hebben weer hoop voor de toekomst!

Emy heeft ook het idee dat het met preken steeds beter gaat, vooral de voorbereiding gaat makkelijker en er is ook minder stress. 

Maandagochtend kreeg Martin weer een lift naar het werk, want de fiets stond er nog. We doen vaak samen boodschappen op vrijdagmiddag, als Martin op tijd is, en dan vergeten we de fiets weer op te halen.

Maandag had Emy schoolbezoek in Åfarnes en Åndalsnes in de 8ste klas. Waarschijnlijk gaat zo'n 90% of 80jongeren in de gemeente volgend jaar weer kerkelijk belijdenis doen, dus we gaan dan altijd even op school langs met aanmeldingsformulieren en een praatje. Volgende week de laatste school samen met collega Inger Marie.

Maandagavond hadden we opeens een vol huis. Kelly kwam in de loop van de middag, want Bianca moest plotseling naar Verma om daar te werken. Het is zo fijn om te zien hoe goed het met Kelly gaat. Ze moest haar sommen maken, huiswerk voor dinsdag, en het ging heel goed, ze snapt de techniek en logica die er achter zit. Verder werkt ze ook heerlijk rustig en geconcentreerd. Nou wordt die concentratie minder naarmate de dag verder loopt, maar dat is niet erg, dat is juist heel normaal. 
Nadat Martin thuis kwam hebben we even snel gegeten, en toen kwam Bianca haar dochter weer ophalen. Natuurlijk is dat ook, kopje koffie, praatje, ondertussen kwam Christopher, maar die moest nog voetbal afkijken en belde Anita of ze met Hilde langs mocht komen om even op internet te gaan. Uiteindelijk was het huis om iets over half twaalf weer tot rust gekomen. Laat, maar wel heel erg gezellig!

Dinsdag had Emy de eerste begrafenis, met haar collega dan. Best spannend, nieuwe liturgie leren kennen, Noorse gewoontes en natuurlijk verdrietige mensen. Vooral als je dan een vriend ziet huilen is het even slikken. Maar verder is het ook gewoon een baan, waar dit soort dingen bij horen.
Kjell de collega waar ze dit mee samen doet is een gepensioneerde dominee, die nu nog 50% bij ons invalt. Hij is erg ervaren en rustig, echt een voorbeeld van hoe alle dominees zouden moeten zijn. Een bron van wijsheid en ervaring en Gods kracht straalt hij uit.

's Avonds hadden we weer bijbelstudiegroep, ook de nieuwe hoofd dominee, Lars en zijn vrouw Maria komen hier regelmatig, dus ons groepje is weer wat groter geworden. Ook nu werd het niet zo heel erg vroeg.

De dagen zijn nog erg warm hier, woensdag was het binnen en buiten 28 graden. Emy bedacht toen opeens dat onze warmepomp ook koude lucht kan blazen, dus voor de eerste keer het ding maar op koelen gezet. Na een uurtje was het heerlijk in de kamer en kon hij weer uit. Nu maar gordijnen en zonneschermen dicht houden.

Woensdagmiddag zijn de deuren voor de tweede keer geschilderd. Nu ziet ook de voorkant van het huis er goed uit. Nu alleen nog de groene randjes doen, dan is het af!

Donderdag moest Martin naar Sundalsøra, hij was toen tussen de middag precies in Tingvoll waar hij bij Gerd en Adam gelunched heeft. Gerd was de dominee waar Emy eerst mee werkt, en Adam haar Nederlandse man. Ze vonden het heel gezellig om hem te zien. Emy heeft 's avonds weer samen met Gerd in de kerk gezeten.

Emy had 's middags een vakdag met collega's van het hele bisdom in Molde, en daarna was er het 25 jarig jubileum van het bisdom. Het was een gezellige middag/avond, informatie over 25 jaar, 300 mensen tegelijk aan tafel, en daarna nog een mooie dienst in de domkerk in Molde.
Eigenlijk zou ze met een collega meerijden, maar deze moest eerder weg vanwege een oproep, dus moest er een alternatieve terugreis gezocht worden. Gelukkig wilde Martin wel een stukje tegemoet rijden en kon ze de andere helft met een andere collega mee. Daardoor miste ze wel een bootreisje over het fjord, maar aangezien die pas rond half elf begon, was het niet zo heel erg. Uiteindelijk waren we toch pas om kwart over twaalf thuis. 

Vrijdag hadden we seizoenafsluiting van het jongerencafé. Erg gezellig weer, maar ook wel fijn dat we nu even geen zaterdagavonden vol hebben ermee. Eind augustus beginnen we weer. Gelijk met het belijdenis seizoen en het schooljaar.
maar het werd ook nu weer een latertje, dus maar goed dat het weekend is.

Deze week is het weer een warme week geweest, bijna alle dagen boven de 25 graden, maar volgende week  krijgen we bezoek, dat zien we ook weer aan de weersvoorspellingen, er komt regen en de temperatuur zakt.

Het weblog is weer opgeschoont, oude berichtjes staan in het archief

 

NIEUWE BERICHTEN vanaf 01.01.2010

OUDERE BERICHTEN 01.07.2009/31.12.2009 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.01.2009/30.06.2009 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.07.2008/31.12.2008 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.01.2008/31.05.2008 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.06.2007/29.12.2007 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 30.12.2006/01.06.2007 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 15.07.2006/30.12.2006 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 28.12.2005/15.07.2006 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 02.03.2004/28.12.2005 ARCHIEF

 

© Benjamins 2009